Het is inmiddels hartje winter en dat heeft iedereen die in Nederland verblijft wel gemerkt! Ik heb niet zoveel met de winter en ben dan ook erg blij dat het flink aan het dooien is. In mijn hoofd zie ik alweer zonnestralen, rokjes, lekker buiten zitten, zomerse salades en cocktails, mmm. Maar het is natuurlijk nog winter en daar horen winterse kwalen bij 🙁
Ik zou dit jaar niet mogen klagen want ik heb eigenlijk nog steeds geen last van gewrichtspijn (hier en daar een uitzondering – als het ijzig koud is willen m’n knieën en handen nog wel eens verstijven) maar dat is echt minimaal en geen ramp, slechts een tijdelijk ongemak nu.
Toen het een paar keer -10 graden was merkte ik wel dat dat niet goed is voor mijn longen. Ondanks het dragen van 1 of 2 (!) sjaals voor de mond, inademen door de neus en rustig aandoen, heb ik het toch twee keer behoorlijk benauwd gehad en die tweede keer zo erg dat er flinke pijn ontstond die ook nog een paar dagen bleef hangen. Ik kijk nu wel beter uit als het zo koud is, toch misschien beter binnen blijven en ’s nachts het raam op de slaapkamer dicht om het temperatuurverschil niet te groot te maken in de verschillende ruimten in huis.
Buiten bovenstaande dingen om (en het feit dat ik dus niet sport omdat ik een hekel heb aan fietsen als het glad/ sneeuwerig is buiten) gaat (of ging) het echt super. Ik voel(de) me lekker fit en kon gemakkelijk de deadline van mijn boek halen (afgelopen weekend:-). Maar vorige week had ik eerst met thuisyoga een spier iets te ver doorgedrukt wat een beetje spierpijn opleverde en vervolgens getracht te helpen een auto uit de sneeuw te duwen waardoor ik waarschijnlijk een spier heb overbelast of verrekt. Het leek vorige week na een paar dagen beter te gaan maar ineens kreeg ik ongeveer vanaf het weekend ’s nachts erge last. Ik kon niet meer in bed liggen zonder heel veel pijn te hebben. Dat levert natuurlijk slapeloze nachten op en een flinke hekel aan naar bed gaan. Ik kon het iets verlichten door kruiken te gebruiken maar ’s ochtends was ik nog erger verstijfd en trok het door naar mijn nek om vervolgens hoofdpijn te veroorzaken. Met de rode lamp (infraroodlamp) werkte ik dat dan weer weg maar de rugpijn (over m’n linkerschouderblad en -schouder) bleef en verergerde. Vanaf gisteren kon ik zelfs niet eens meer zitten!:(
Inmiddels merkte ik dat ik ook begon te hijgen en het voelde net alsof mijn long zeer deed (de spier ligt als een dikke kabel langs de long). Vanochtend ben ik dus maar naar de huisarts gegaan (bij gebrek aan verbetering) en ondanks dat m’n longen schoon klonken was de huisarts ook wel een tikje ongerust. Sommige spieren voelden trouwens bikkelhard aan, geen wonder dat het zo zeer doet! Ik heb nu een stootkuur prednison gekregen (bah zeg, weer die prednison, maar in een paar daagjes krijg je al die bijwerkingen niet – dat is de enige meevaller!) en dan zou voor het weekend flinke verbetering op moeten treden.
Inmiddels voel ik m’n longen niet meer en heb ik ook geen last meer van mijn nek maar ik kan nog steeds niet zitten en liggen en dat is best lastig. Wat ga je dan de hele dag doen? Ik loop dus maar een beetje rond, doe wat oefeningen, tracht weer eens een tijdje te zitten, test houdingen uit, pff ik kan eigenlijk niet wachten tot het weer voorbij is. Tips zijn van harte welkom!