• Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de voettekst

Janet Bouwmeester

Ziekelijk Gelukkig

  • Blog
  • Ziekelijk Gelukkig
  • Over
    • Over Janet
    • Over Ziekelijk Gelukkig
  • Werk met mij
    • Redacteur nodig?
    • Tekstcorrectie/taalredactie
    • Gastspreker of workshop?
    • Hulp bij je boek
    • Social media redacteur
    • Correctie Engels
    • Portfolio
  • Hulpbronnen
    • Voordelen van ziek zijn
    • Micro-genieten
    • Links
    • Boekreviews
  • Contact
  • Nieuwsbrief
  • Privacyverklaring

afweersysteem

Stralend de zomer door!

23/07/2015 door janet Reageer

stralende zomer neus in boeken

Het is net een kop uit de Libelle of de Margriet hè: stralend de zomer door. Hoe doe je dat in 5 makkelijke stappen. Je kunt het hier lezen! Ehm, nee. Helaas. Soms denk ik jullie alleen nog maar te kunnen vertellen hoe het juist NIET moet. Maar ook hoe je dat nu precies doet of voor elkaar krijgt, is mij niet helemaal duidelijk. Ik schijn er wel erg goed in 😉

Met bovenstaande inleiding kun je dus al raden dat ik maar wat doorkwakkel. Kwakkel in de zin van: ontsteking hier, ontsteking daar en die vochtige Nederlandse zomerhitte maakt me ook al niet actiever. Ik ben wel iemand die zegt te leven voor de zomers, maar soms vraag ik me af of dat wel terecht is. Ik ben blij dat het wat warmer is en blij dat er niet meer zoveel virussen in de lucht zweven zoals in de winter, maar in de zon mag je niet met lupus (en met prednison, en met azathioprine), ik heb het op meerdere dagen al zo benauwd gehad dat ik aan bed of bank gekluisterd was en de ontstekingen blijven om de haverklap komen. Ik zit op een telefoontje van een arts (‘een’ want het is vakantie) te wachten wat we nu weer gaan doen aan de te hoge bezinking en of de longklachten die ik ervaar daar iets mee te maken hebben. De blaasontsteking is nog maar net weg!

Ondanks al het gekwakkel ging Normandië dan wel weer erg goed. Daar was het meer het weer dat kwakkelde in plaats van ikzelf en dat is misschien wel beter (hoewel al die regen het niet heel veel leuker maakte om buiten rond te lopen). Ik heb meer gelopen dan ik van te voren had durven dromen en dat maakt me altijd zo blij als een kind die morgen jarig is en cadeautjes krijgt. Wat een geluksgevoel als je ziet dat je wat stappen vooruit gaat. Heerlijk! Daar werk ik verder ook onwijs hard aan natuurlijk: fysio, fitness en ook nog zwemmen (soms). Verder zit ik geregeld op mijn fiets: verplichte beweging. Het bevalt goed: zolang ik de volgende dag maar niet eens intensiefs heb gepland, want dan sla ik wel eens over.

En mijn studie: die ging ineens alleen nog maar over voedsel en ontstekingen in je lijf. Precies wat ik wil weten. Dus ik zit diep met mijn neus in de boeken en probeer er zoveel mogelijk van op te steken. En dan wordt het straks natuurlijk een keer tijd één en ander op mezelf uit te proberen. Hmm, ja, want dat hoort er ook bij hè. Van alleen maar lezen zal niemand beter worden. ik ook niet. Hopelijk levert het wat op!

Categorie: Persoonlijk Tags: afweersysteem, dip, persoonlijk

Boekreview: Intuition Food – Mieke Roovers

15/06/2015 door janet 2 Reacties

intuition foodIn de bibliotheek liep ik vorige week letterlijk tegen ‘Intuition Food’ aan. Ik had er nog nooit van gehoord en door de tekst op de achterkant dacht ik in eerste instantie dat het niet een Nederlands boek is. Dat is het wel. Mieke Roovers is therapeute in de Traditionele Chinese Geneeskunde en heeft haar eigen bedrijf Top Life. Daarin helpt ze mensen met het aanreiken van een nieuwe mindset op het gebied van eten.

Ik vond het vooral heel toevallig dat dit boek in mijn blikveld viel. Ik zat op dat moment nl letterlijk met mijn handen in mijn haar wat betreft eten. Zoals ik twee weken geleden al blogde, ik ben begonnen met de opleiding (Natuur)voedingsadviseur en daarnaast lees ik een aantal Amerikaanse boeken over ‘eten en auto-immuunziekten’. Ook lees ik heel veel info van artsen op internet. Ik zag inmiddels door de bomen het bos niet meer omdat iedereen iets anders zegt: wel vlees, geen vlees. 100% glutenvrij, 100% suikervrij. Kokosolie is goed, kokosolie is slecht. Kokosolie mag je niet verhitten. Je kent het wel … die tegenstrijdige berichten krijgen we dagelijks uit de media. En ja, wat moet je dan als je zelf iets wilt veranderen op eetgebied?

Dit boekje leek dus een geschenk uit de hemel. Maar uiteindelijk was alleen de titel dat. Diep van binnen houd ik al langer de gedachte aan dat je lichaam precies weet wat goed voor je is en dat het daar zelf om vraagt. Je hoeft alleen maar te leren luisteren. Echt leren luisteren want je lichaam fluistert jou heus niet in dat je de hele dag Tony’s Chocolonely zou moeten eten, tosti’s als lunch en patat als avondeten. Als je echt luistert, dan eet je wel voldoende groente en fruit en dan valt het aantal ongezonde dingen dat je naar binnen werkt reuze mee omdat jij donders goed weet dat je van veel suiker en vet je alleen maar beroerd gaat voelen: slap, lusteloos, zonder energie, moe, opgeblazen … Je kent het vast wel. Eet je bijvoorbeeld een appel dan voel je je licht en fit en vol energie. Als je dat niet kent, dan raad ik je aan toch een betere band met je lijf op te bouwen 😉

Maar anyway, waarom is het boekje nou niet wat ik ervan gehoopt had? Nou het gaat vrijwel niet over hoe je nu een betere intuïtie op kunt bouwen met betrekking tot wat jouw lijf qua bouw- en voedingsstoffen nodig heeft. Het boekje is vooral een reeks meditatieoefeningen en visualisaties. Het gaat vooral over energie en over doelen stellen. Mooie onderwerpen maar niet waar ik naar op zoek ben, dus dit boekje bood mij helaas verder niets.

Maar het heeft me wel weer op het juiste pad gebracht: Luister naar je lijf!! Uiteindelijk de belangrijkste gedachte.

 

Intuition Food: een nieuwe visie voor een extra dimensie aan voeding – Mieke Roovers
Top Life, Roosendaal, mei 2014

 

Categorie: Boekreviews Tags: afweersysteem, auto-immuunziekten, gezond zijn

Studie voeding

31/05/2015 door janet Reageer

foto studie

Eind februari heb ik een thuisstudie (Natuur)Voedingsadviseur aangevraagd. Ik zat al maanden te peinzen over een (thuis)studie en wilde graag iets met voeding doen. Het moest niet laptopgebonden zijn en ook liggend in bed kunnen. Tja, met zoveel opvlammingen zijn de meeste dingen veel te intensief geworden en ik wil niet meteen hoeven afhaken 😉

Voeding heeft al veel langer mijn interesse en dan met name de combinatie van voeding (en levensstijl) op auto-immuunziekten. Ik doe al geregeld onderzoek, bijvoorbeeld op internet maar ook door middel van talloze boeken uit de bibliotheek en besteld op internet.

Om eerlijk te zijn, zie ik soms door de bomen het bos niet meer. De een zegt dit en de ander zegt dat. Glutenvrij, suikervrij, plantaardig, Paleo, geen alfalfa, geen nachtschaden, alleen maar biologisch … Al die dingen tegelijk doen is niet te doen. Het is zelfs onmogelijk want Paleo en vegan gaan helemaal niet samen. Terwijl het ene dieet pleit voor juist veel vlees, zegt het andere dieet dat je juist niks dierlijks moet eten.

Om er toch iets mee te kunnen, probeer ik nu vooral mijn eigen plan te trekken. Wat wil mijn lichaam en wat voelt goed voor mijn lichaam? Soms experimenteer ik wat: een aantal dagen glutenvrij, hoe voelt dat? Een tijdje vegan eten, is dat wat? Maar tot nu toe ben ik nog niets tegengekomen waarvan ik dacht: dit is het. Daarom dus de studie erbij. En drie nieuwe boeken over eten en auto-immuniteit (waaronder die van Terry Wahls en Amy Myers).

Doel is weer controle te krijgen: controle over mijn lijf en leven. Nu heb ik sterk het idee dat mijn lichaam bepaalt wat ik doe of niet doe en dat is vaker het laatste dan het eerste. Sinds de opvlamming van 2006 heb ik geen stabiele periode meer gekend die langer dan een half jaar duurde en dat voelt allesbehalve oké. Uit het niets komen de ontstekingen opzetten en ik zit weer onder de medicatie. Ook dat laatste voelt niet goed. Ja, het voelt goed dat ik er zoveel baat bij heb maar de bijwerkingen zijn niet fijn (slapeloosheid, onrust in mijn hoofd, veel te snelle hartslag, rode vlekken, opgezwollen gewrichten, constipatie, hoofdpijn, soms duizelig…) Daarnaast denk ik ook: is het wel oké steeds maar ons immuunsysteem geheel uit te schakelen met medicijnen als azathioprine, cellcept, MTX en prednison? Is ons immuunsysteem niet het belangrijkste dat we hebben? Is het niet levensgevaarlijk zonder afweer rond te lopen? Het is in elk geval nog geen enkele keer zo geweest dat ik geen ontstekingen kreeg terwijl ik prednison en azathioprine gebruik.

Zoveel vragen… ik hoop jullie de komende tijd interessantere berichten te kunnen geven van mijn bevindingen op voedingsgebied. En als iemand een tip heeft voor een eetplan/dieet of een goed boek voor eet- en levensstijl, laat het me weten!!

 

Categorie: Persoonlijk Tags: afweersysteem, auto-immuunziekten, gezond zijn, herstel, persoonlijk

In de lotushouding

01/02/2015 door janet Reageer

Foto: Albert Bouwmeester
Foto: Albert Bouwmeester

Ruim 2 maanden deed ik over het boek Aandacht voor pijn; door mindfulness gelukkig leven met chronische pijn van Vidyamala Burch. En nee, het is geen dik boekwerk en nee, ik ben ook geen trage lezer! Ik wilde gewoon alle oefeningen die in dit boek staan doen. Het is een aanwinst voor chronisch zieken met pijn en daarom wil ik hier vandaag een deel van de inhoud met jullie delen. Als je nu al bent afgehaakt vanwege het meditatie/mindfulness-aspect: niet doen. Blijf lezen! Dit is absoluut niet zweverig en ook echt voor iedereen geschikt. Zelfs voor iemand zoals ik, die echt alle vogeltjes ziet vliegen 😉

De schrijfster heeft zelf al jarenlang last van chronische pijn. Elke dag, de hele dag. Op een gegeven moment kwam ze in aanraking met het Mindfulness-programma van Jon Kabat-Zinn, dat onder meer genezingsprocessen zou bevorderen en het immuunsysteem versterkt. Maar Burch zal je geen enkele maal voorhouden dat haar programma je zal genezen of de pijn helemaal weg zal nemen (dat gaat ook niet gebeuren) maar wel dat je veel ontspannener leert omgaan met je pijn en ongemak en daardoor veel prettiger leeft. Inmiddels ben ik zelf een paar weken aan het mediteren (’s ochtends en ’s avonds) en doe ik al een tijdje met enige regelmaat ’s middags een bodyscan en ik merk dat ik meer rust ervaar. Als mijn hoofd druk is en ik heb de rust echt nodig, krijgen de oefeningen mij gemakkelijker in de ruststand en herstel ik sneller. Ook leer ik beter om te gaan met de ongemakken die ik ervaar en ben ik op de meeste dagen iets milder gestemd tegenover mijn lijf.

Wat ze ons leert …
Ik wil hier geen ellenlange blog van maken (ik streef nu naar 800 woorden of minder) maar wil toch de essentie uit het boek halen.  Eén van de hoofdideeën van het boek is dat het ervaren van pijn of leed in twee elementen kan worden opgedeeld. Ten eerste is er het feitelijke onprettige gevoel in het lichaam op enig moment; dat noemt Burch ‘primair lijden’. En ten tweede zijn er tegen dat gevoel de talloze blijken van weerstand die voorkomen op het lichamelijk,  geestelijk en emotioneel niveau – vaak  op alle tegelijk -, dat ze ‘secundair lijden’ noemt. Bovengenoemd onderscheid  biedt een oplossing in het succesvol leven met chronische pijn, want het laat zien dat je veranderingen aan kunt brengen. Je kunt heel eenvoudig ontdekken dat je op het verkeerde niveau met pijn omgaat. “Als pijn een niet te vermijden feit in je leven is, vanwege je omstandigheden en gezondheid, en je probeert er overheen te komen of het uit te bannen, kan het niet anders of je mislukt daarin. Als je aan de andere kant passief secundair lijden accepteert, zul je ook onnodig leed ervaren. Maar als je de twee niveaus van pijn uit elkaar kunt houden, kun je de weerstandsgewoonten die secundair lijden veroorzaken, onderkennen. Door deze gewoonten te veranderen, wordt dit aspect van je lijden minder, soms zelfs spectaculair. Je kunt weer een manier vinden om creatief te leven, met een groter gevoel van leiding hebben.” Dit klinkt in eerste instantie best ingewikkeld, maar het is een prachtig gegeven dat ze goed uitwerkt.

“Het bewustzijn dat je door middel van mindfulness kunt ontwikkelen, is stabiel, kalm en vriendelijk. Het is subtiel en precies genoeg om de verschillende elementen van een ervaring op te merken. Als je aandacht besteedt aan de gewaarwording van pijn, kun je de pijn daardoor bijvoorbeeld onderzoeken, de structuur ervan bekijken en zien wat het is en niet wat jij je inbeeldt dat het is. Je kunt verrassende ontdekkingen doen, zoals ineens inzien dat de gewaarwording die jij inziet als ‘mijn pijn’ voortdurend verandert – er kunnen zelfs prettige gewaarwordingen of gevoelens bijhoren. Je merkt misschien ook op dat je naast de gewaarwording van pijn ook lichamelijke spanning en verdrietige en boze gedachten over jouw pijn ervaart, of ontsnappingsfantasieën en rusteloosheid. En je voelt je misschien wel prikkelbaar, gefrustreerd of van streek. Als je deze weerstand kunt vangen voordat je erdoor wordt overweldigd, heb je de kans dat je kunt ontspannen in een breder bewustzijn. Het belangrijkste is met een instelling van ontvankelijkheid en openheid toe te staan dat de gevoelens opkomen en wegsterven, van moment tot moment.  Hierdoor ontstaat een opening in het dikke web van gewoonten, een moment van keuze, dat een piepklein kansje biedt om elk moment een nieuw begin te maken door de gebruikelijke stroom van reacties te doorbreken.” Als je nu denkt: wat een abracadabra, ervaar het dan gewoon eens door de oefeningen in het boek te doen.


Voorbeeld van een oefening
(dit is een basisoefening waarbij je nog niet naar de pijn gaat)

Neem een gemakkelijke houding aan en merk hoe je lichaam voelt.

Welke lichamelijke gewaarwordingen ervaar je op dit moment?

Misschien voel je druk tussen je zitvlak en de stoel waar je op zit? Hoe voelt dat?

Sta een paar tellen gewoon open voor alle gewaarwordingen in je lichaam.

            Neem nu even de tijd om te luisteren naar alle geluiden die je hoort. Observeer de kenmerken ervan, het register en het volume, en hoe je erop reageert. Misschien merk je een automatische neiging om de bron van het geluid vast te stellen, maar kijk eens of je dat even kunt uitstellen en de geluiden gewoon kunt opmerken als geluid. Als je in een stille omgeving bent, merk dan de stilte echt op.

            Merk nu je ademhaling op. Hoe voelt dat? Welke lichaamsdelen bewegen terwijl je ademhaalt en hoeveel verschillende bewegingen kun je voelen? Is het plezierig of onplezierig in contact met je ademhaling te zijn?

Laat nu je bewustzijn bij je emoties zijn. Wat is de algemene strekking van je emotionele ervaring? Ben je blij, tevreden, verdrietig, geïrriteerd of kalm? Of is het moeilijk precies te bepalen wat je voelt?

Merk gedachten op die door je hoofd gaan. Je kunt jezelf vragen: wat denk ik nu? Houd je aandacht een paar ogenblikken bij je gedachten.

Blijf nu een paar ogenblikken rustig bij de gewaarwording van je ademhaling in je lichaam, en laat gedachten, geluiden en gevoelens komen en gaan. Je hoeft niet naar een speciale ervaring te zoeken. Merk gewoon op wat er gebeurt van moment tot moment.

Inmiddels zijn mijn woorden zo goed als op. Maar dit laatste wil ik nog graag met je delen omdat we hier bijna allemaal tegenaan lopen. Ja, daar zijn ze weer: die eeuwige en nare GRENZEN. Blegh! (en pas op! 500 woorden extra gebruikt … Sorry!)

“Mensen die met pijn en ziekte leven, hebben over het algemeen de neiging activiteiten te overdrijven op het moment dat ze zich goed voelen, waardoor de symptomen naderhand opflakkeren.  Voor je het weet zit je in een cyclus van overactief zijn op de ene dag en de volgende dag onderactief, waardoor je je vermogen tot een normaal leven volledig in de vernieling helpt. In de pijnbeheersing heet deze schommelbeweging van het ene uiterste naar het andere uiterste, de ‘overactiviteit-onderactiviteitscyclus’ of ‘hollen en stilstaan’.

Pacing
Het tempo van je activiteiten bepalen, heet pacing. Je kunt het ook zien als het instellen van een vol te houden dagritme. Leven in het juiste tempo houdt in dat je een pauze neemt voordat je uitgeput raakt,  en een keukenwekker gebruikt om jezelf eraan te herinneren dat je regelmatig even stopt met je activiteiten.

Doe in je pauzes iets leuks
De kans is groter dat pacing slaagt als je in je pauzes een leuke, ontspannende activiteit doet. Als je niet van je pauzes geniet, raak je gefrustreerd en  ga je waarschijnlijk langer door, terwijl je eigenlijk moet stoppen.

3 minuten ademruimte
Nog een uitstekende manier om mindfulness in het dagelijks leven te brengen is  de ‘ademruimte van drie minuten’. Dit is een pauze waarin je 3 minuten lang met alles ophoudt. Je gaat rustig in een comfortabele houding zitten, of, als je dat liever doet je gaat staan, liggen of je neemt een andere houding naar keuze aan. Het is een geweldige manier om je beter bewust te worden van wat je aan het doen bent, hoe je je voelt enzovoorts, en je kunt op een dag meestal wel met regelmatige tussenpozen ademruimte in je activiteiten inpassen.”

Dit is nog maar een tipje van de sluier. Als het je interesse heeft gewekt, dan zou ik zeker zeggen: ga dit boek eens lezen. Ik vind het een enorm waardevolle aanvulling op de literatuur van en over chronische ziekte!

Categorie: Psychologisch inzicht Tags: afweersysteem, focus, meditatie, ontspanning

Ontstekingsremmend eten

25/07/2014 door janet 8 Reacties

De afgelopen week kwam ik meerdere malen lijstjes tegen met (veelal dezelfde) etenswaar die je lichaam kunnen helpen bij het versterken van je afweersysteem en het remmen of reduceren van ontstekingen. Als ik dingen vaak tegenkom, denk ik dat ik er iets mee moet 😉 Het leek me handig ze op een rijtje te zetten. Wat fijn is: het zijn niet van die dure, nu zo populaire superfoods waar je 5 jaar geleden nog nooit van gehoord had, maar gewoon eten dat je bij de supermarkt  kunt kopen voor een normaal bedrag. Van sommige (zoals geelwortel/kurkuma en gember) was mij allang bekend dat ze ontstekingsremmend werken, maar er stonden ook wat verrassingen tussen …

Eet je mee?

  • Papaya (bevat 2 enzymen die goed werk leveren in het bevechten van ontstekingen)
  • Bosbessen (deze besjes zijn blijkbaar echt overal goed voor!)
  • Aardbeien en frambozen
  • Zure kersen (yep, helaas moeten ze zuur zijn om hun werk goed te doen …)
  • Broccoli, boerenkool, spinazie (en andere donkergroene bladgroenten)  (hier zitten phytonutriënten in die ontstekingen verminderen en kanker tegengaan)
  • Gember (beschermt lichaamscellen tegen ontstekingen) kan prima door een smoothie met veel banaan (dan is de smaak niet zo sterk)
  • Cranberry’s
  • Avocado (de superster: massa’s stofjes tegen ontstekingen) en heel lekker op een geroosterde boterham met wat olijfolie, citroensap en rode pepervlokken!
  • Kurkuma (hiervan wordt gezegd dat het beter werkt tegen pijn bij gewrichtsontstekingen dan de meeste gangbare medicatie) kun je goed verwerken in warm (bv Aziatisch) eten want het geeft weinig smaak af
  • Chia-zaadjes (oeps, toch zo’n populaire superfood. Bevat veel omega 3 vetzuren net als sommige soorten vis en walnoten)
  • Rode kool (ook 2 verschillende stofjes die ontstekingen tegengaan en verminderen)
  • Walnoten en amandelen
  • Bio soja zonder toevoegen in de vorm van edamame boontjes, sojamelk of tofu (meningen over soja zijn erg verdeeld …)
  • Bleekselderij
  • Rode bieten
  • Knoflook (bleek in sommige onderzoeken dezelfde werking te hebben als NSAID’s — brufen, naproxen, diclofenac etc.)
  • Uien 
  • Vette vis (zalm, tonijn, sardientjes)
  • Volkoren granen (zonder toegevoegde suikers)
  • en Hennepzaad (ook omega 3 vetzuren) voor op je yoghurt.

 

Wil je meer lezen over welke werkzame stoffen er nu precies inzitten? http://www.mindbodygreen.com/1-10260-12/12-foods-to-fight-inflammation.html en http://www.health.com/health/gallery/0,,20705881,00.html geven meer info.

Mist er volgens jou nog iets? Laat het me weten!

Ik denk dat gezonde voeding en het meer eten van bovenstaande producten zeker geen kwaad kan in een divers eetpatroon. Of het ook echt helpt tegen ontstekingen? Dat zal het eten ervan en de tijd uitwijzen.

Categorie: Welzijn Tags: afweersysteem, auto-immuunziekten

Footer

Over Janet

Mijn doel is om jou te inspireren en je leven een klein beetje mooier te maken. Een eerste stap daarin is mijn boek 'Ziekelijk Gelukkig; Positief leven met een chronische ziekte'. Ik geloof dat we zelf voor een groot deel verantwoordelijk zijn voor ons eigen levensgeluk. Op een gegeven moment kun je bij de pakken neerzitten, en je kunt zelf de …

[Lees verder] overOver Janet

Blogarchief

Tags

'nee' zeggen aandacht afvallen afweersysteem auto-immuunziekten belumimab benlysta brandende voeten corona dankbaarheid dip dromen e-book energie energietekort erythermalgie focus fysiotherapie genieten gezond zijn herstel hoop leven in het nu lupus medicijnen medicijngebruik meditatie ontspanning opbouwperiode optimisme opvlamming pericarditis persoonlijk positiviteit prednison prioriteiten psychologie rituximab rust self care sle slechte dag werk ziek zijn zzp-en

Zoeken in deze site

Copyright © 2023 · WordPress · Log in