• Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de voettekst

Janet Bouwmeester

Ziekelijk Gelukkig

  • Blog
  • Ziekelijk Gelukkig
  • Over
    • Over Janet
    • Over Ziekelijk Gelukkig
  • Werk met mij
    • Redacteur nodig?
    • Tekstcorrectie/taalredactie
    • Gastspreker of workshop?
    • Hulp bij je boek
    • Social media redacteur
    • Correctie Engels
    • Portfolio
  • Hulpbronnen
    • Voordelen van ziek zijn
    • Micro-genieten
    • Links
    • Boekreviews
  • Contact
  • Nieuwsbrief
  • Privacyverklaring

dankbaarheid

Welke wijsheid ik van het leven heb geleerd…

21/12/2015 door janet Reageer

wijsheid

In de aanloop naar de feestdagen ga ik bijna van nature mijn leven overdenken. Net zoals ik dat doe met mijn verjaardag: Wat verwacht ik van het nieuwe jaar? Zit ik op de juiste weg? Wat heb ik geleerd? En soms verbaas ik me… over hoeveel ik schijnbaar denk te hebben geleerd, maar waar ik toch vaak niet naar leef. Omdat het zo gemakkelijk is die wijsheden te vergeten. Terwijl vergeten me soms juist in de problemen brengt in plaats van dat het nou echt zoveel gemakkelijker is, dat negeren. Snap je wat ik bedoel?

Wijsheid 1: Doseer je energie
Dit is een wijsheid die je al snel ontdekt als je chronisch ziek bent. Het lijkt zo simpel, je hieraan houden. Maar makkelijk is het zeker niet. Wat als dingen leuk zijn? Zo leuk dat je ‘nog even’ door wilt gaan? Wat heb je ervoor over? Een brakke dag? Keuzes, hè… 😉

Wijsheid 2: Van chagrijnig zijn, word je alleen maar chagrijniger
Dus kun je maar beter met je halfvolle glas het leven tegemoet treden.
Als je deze blog leest, dan ga ik ervan uit dat je inmiddels hebt ervaren dat het leven zeker niet alleen maar een pretje is. Je wordt ziek, je verliest je baan, je hebt te weinig geld, je wordt bestolen, je naasten worden ziek, je gaat dood… Er gebeuren ook nog wel eens wat leuke dingen tussendoor, hoop ik maar! Nu kun je zitten chagrijnen en bedenken hoe naar alles is en hoe weinig of je kunt of invloed hebt, maar je had vast ook al gemerkt dat je daar niet vrolijker van wordt. Vaak gaat er dan nog meer mis! Dus kun je maar beter tegen jezelf zeggen ‘Het is wat het is’, je realiseren dat je heel nietig bent, dat alle levende mensen op deze aarde leed ondervinden, en er maar het beste van maken.

Wijsheid 3: Als je het niet probeert, lukt het ook niet
Dus ga er gewoon voor. Het leven doet je soms versteld staan. Laat je verrassen!

Wijsheid 4: Het leven is kort, dus doe nu wat je echt graag wilt doen
Niemand weet of er een morgen komt, of een volgende week of een volgend jaar. Zieke mensen leren dat vaak door hun ziek zijn, maar mijn allerwijste les was een collega die al weken praatte over de fantastische reis die ze met man en dochter naar familie in Nieuw-Zeeland ging maken. Jaren hadden ze voorbereid en gespaard voor deze ultieme reis. Ze zouden in juni gaan. In maart kwam haar echtgenoot om het leven bij een auto-ongeluk. Wat een triestheid. Omdat ik in die periode een andere baan kreeg, weet ik nooit of ze die reis nog met z’n tweetjes hebben gemaakt, maar ik denk het niet… *sip*

Wijsheid 5: Wees gul en geef
Geef je wijsheid, je geluk, je liefde, je hulp, je dankbaarheid… Geef het door. Samen kunnen we de wereld zoveel mooier maken voor elkaar.

Welke wijsheden heb jij geleerd in jouw leven tot nu toe?

 

Categorie: Persoonlijk Tags: dankbaarheid, dromen, focus, leven in het nu, optimisme, persoonlijk, positiviteit, psychologie

Nieuwe woning!

02/05/2015 door janet 3 Reacties

Nieuwe woning

Nieuws! Nieuws! Nieuws! Zoals je in de titel al kunt lezen, heb ik eindelijk  de nieuwe woning gevonden waar ik zo naar verlangde. Op dit moment woon ik nog in een stadsappartementje van zo’n 35 vierkante meter. Over precies een week betrek ik mijn riante villa met zwembad in het Gooi. Haha, nee. Gelukkig niet (echt niet!). Ik ga op de bovenste verdieping van een 4-etages hoge flat wonen (er is een lift) met een royaal balkon en die tweede slaapkamer die ik zo graag wilde. Deze flat is gelukkig ook een stuk dichter bij het UMCG (van 20 min lopen naar 5 min lopen). Dat is ten slotte waar ik eigenlijk woon, haha.

Nee, serieus. Ik hoop de komende tijd even bevrijd te zijn van het UMCG. Ik heb de revalidatie ruim 2 weken geleden afgerond met een dikke voldoende. Dat betekent dat mijn ‘kunnen’ zowel op het gebied van fietsen als van lopen is verdubbeld. Nu kwam ik van heel ver en betekent die verdubbeling helaas dan weer wel dat ik nog een lange weg voor de boeg heb. Maar dat geeft niet. Als ik kijk naar een jaar geleden, of zelfs maar een half jaar geleden ziet mijn leven er een stuk rooskleuriger uit en heb ik vooral veel meer vrijheid vergaard. Waar ik wel nog aan moet wennen is dat nu de organen in mijn borstkas weer rustig lijken (ik zeg lijken want de lupus ontstekingswaarden in mijn bloed zijn erg hoog, vertelde mijn reumatoloog me woensdag), ik weer enorm last heb van mijn gewrichten en dat is erg wennen. Die pijn is heftig en je wordt er zo stijf en voor je gevoel zo oud van. Helaas is er ook maar één medicijn dat daarvoor echt goed helpt: prednison. Maar daar doe ik voorlopig niet meer aan.

Dat verhuizen gaat volgende week gebeuren. Ik leef inmiddels al 2 weken tussen de verhuisdozen. Ik probeer zelf zoveel mogelijk ’tussendoor’ in te pakken. Dat betekent vaak 10 à 15 minuutjes want daarna is rusten echt wel even gewenst. Afgelopen weekend had ik een welverdiende rustpauze op Texel met een aantal van mijn toffe vriendinnen (we kennen elkaar allemaal al zo’n 20-25 jaar!). Vanaf komende week worden de hulptroepen ingezet. Met z’n tienen moet het lukken. En ik heb met mijn hand op mijn hart moeten zweren dat ik alleen maar de supervisie doe. Ik zit en ik kijk toe. Ik deel de orders uit en oh ja, ik mag wel zorgen voor het eten. Nou, dat laatste gaat helemaal goedkomen 🙂

Ook al zie ik er best tegenop (en vind ik het straks ook super spannnend zomaar in een nieuw en dubbel zo groot huisje te trekken), ik heb er ook onwijs veel zin in. De volgende blog komt hopelijk vanuit mijn nieuwe kantoor, annex hobbykamer, annex fitnessruimte, annex logeerkamer. Tot gauw!

 

Categorie: Persoonlijk, Welzijn Tags: dankbaarheid, dromen, hoop, leven in het nu, persoonlijk

Definitie van succes

29/08/2014 door janet 1 Reactie

IMG_20120908_122645

Wanneer je opgroeit in het westen, word je groot gebracht met het idee van de ‘maakbare wereld’: als je maar hard genoeg werkt, kun je alles bereiken wat je wilt. Maar is ons leven wel zo maakbaar als we denken?

Al vroeg had ik mijn leven uitgestippeld: ik zou een werkende moeder worden (32 uur per week), met een succesvolle carrière (bij voorkeur werkend bij een landelijk (glossy) tijdschrift, man, kinderen, koopwoning, misschien een vakantiehuisje in Andalusië of Toscane … en veel mooie vakanties. Als je het maar graag genoeg wilt en hard genoeg zwoegt, dan moet het lukken toch?

Ik las massa’s en massa’s zelfhulpboeken (en schreef er zelf ook 1) en raakte geïnspireerd door succesverhalen. Het leek zo simpel. Ik was al ziek, maar ik bleef dromen. Als ik dan niet 32 uur kon werken, dan maar 24 uur. En niet in dienst bij een werkgever? Dan maar een eigen bedrijf. Die koopwoning, die man en die kinderen … dat kon nog wel. Ik geloofde sowieso niet in kinderen voor je dertigste.

En als je dan 36 bent en beseft dat het allemaal niet lukt? Dat je je dagen grotendeels in bed doorbrengt en dat je wat je ook doet maar niet de volledige regie over je ziekte in handen krijgt? Dan voel je je machteloos. Een mislukking … één van die weinige mensen die het kennelijk niet lukt om een droom te verwezenlijken terwijl het volgens de boekjes zo makkelijk is.

“Maar de waarheid is dat veel mensen helemaal niet zo geslaagd zijn.”

Maar de waarheid is dat veel mensen helemaal niet zo geslaagd zijn. We leven gewoon ons leven. Met bergen en dalen. En het enige wat er daarin eigenlijk echt toe doet is dat je van dag tot dag  je fijne momenten ervaart.

Is er iemand nu echt zo blij geworden van bakken geld? Werken tot je er bij neervalt? Een interessante titel of functie-omschrijving? Een groot huis? Poepluiers? Een baby die je ’s nachts wakker houdt? Een tas van Prada? Nee, wij mensen worden blij van een gezellige middag met vrienden, een bbq op het strand, een boswandeling, tikkende regen op het raam, warme chocolademelk als je net buiten in de vrieskou hebt geschaatst, de glimlach van je oma of van je peuter, zomaar een bos bloemen krijgen, iemand blij kunnen maken, keihard lachen met pijn in je buik …

En als je die dingen elke dag ervaart, volgens mij ben je dan echt geslaagd in het leven.

 

 

 

Categorie: Persoonlijk Tags: dankbaarheid, focus, genieten, leven in het nu, ontspanning, persoonlijk, prioriteiten, psychologie, werk

Overleef je dip

08/08/2014 door janet 2 Reacties

Zoals ik vorige week al schreef, heb ik nu te maken met een nieuw fenomeen. De hééle slechte dag. Door die slechte dagen sloeg ik me meestal redelijk goed heen. Voor mij helpt het dan, dat ik wat kan lezen, onderzoek kan doen (nog meer lezen dus), een leuke serie kijk, wat oefeningen doe, of bijklets met vrienden. Maar op die hééle slechte dagen gaan de meeste van die dingen niet. Dan ben ik letterlijk aan bed gekluisterd en kom ik niet veel verder dan op mijn rug liggen, vooral niet bewegen en staren naar het plafond. Op die momenten ben je alleen met je gedachten. En die gedachten kunnen wel eens heel beklemmend worden …

Wat doe ik als ik een nieuwe situatie tegenkom waar ik niks mee kan? Dan bedenk ik een plan. Dat heb ik ook nu gedaan. Ik bedacht me dat als er nog meer van die hopeloze dagen komen, ik toch op z’n minst moet weten hoe ik daar geestelijk vrijwel ongeschonden doorheen kom. Mijn eerste plan — mediteren — bleek niet goed genoeg. Een dag waarop je alleen maar stil kunt liggen en toch wakker bent, kun je niet doobrengen met alleen mediteren als je geen professionele monnik bent. Na een uur (en dan bedoel ik 3 perioden van 20 minuten, verspreidt over de dag) ben ik er echt wel klaar mee. Dan kunnen de geleide meditaties door bergen, over stranden en met dolfijnen me niks meer schelen.

Ademhalingsoefeningen zijn ook fijn. Voor een minuut of tien. Met een hand op je buik en een hand op je hart, kun je jezelf kalmeren als je bijvoorbeeld een hele hoge hartslag hebt.

Dankbaarheid beoefenen is ook iets waar ik dit jaar mee begonnen bent. Klinkt saai, maar op je slechte momenten toch nog (geforceerd) weten te bedenken waar je die dag dankbaar voor bent, maakt dat je vaak toch nog weer ergens een lichtpuntje ziet. Probeer het maar eens. Bijvoorbeeld voor het slapen gaan.

Gevoelens toelaten. Lastig, want liever wil je niet geconfronteerd worden met je boosheid/angst/verdriet – of alledrie tegelijk! Maar het is logisch dat je die gevoelens hebt en je hoeft ze niet te verdrukken. Wees lief voor jezelf. Je hebt het op zo’n moment al zwaar genoeg.

Wat hebben we dan nog? Luisterboeken. Als je een lezer bent zoals ik, hierbij een echte uitkomst. Maar toch hou ik veel meer van zelf lezen en het probleem is een beetje dat de boeken die ik wil lezen (vooral voor onderzoek) niet beschikbaar zijn in luisterversie 🙁

Iemand optrommelen die je wat afleiding kan bezorgen. Dat kan in de vorm van een goed gesprek – het lucht vaak op te praten over hoe je je voelt en hoe bang je bent voor de toekomst nu het fysiek zo slecht met je gaat -, een lachbui of een uitje. Ik bedoel niet iets intensiefs, maar iets wat je fysiek aankunt. Misschien een blokje om in de rolstoel? Even de natuur in? Als je een tuin hebt, zou je daar even kunnen gaan liggen. De natuur schijnt een hele positieve uitwerking op ons gemoed te hebben.

En verder? Loslaten … op dit moment kun je niets anders doen dan dat. Hoe lastig het ook is. En hoe saai. Als je lichaam vraagt om rust – en dat doet het kennelijk – geef het dan gewoon wat het nodig heeft en misschien is morgen dan een betere dag.

Categorie: Persoonlijk, Psychologisch inzicht Tags: dankbaarheid, dip, energietekort, herstel, meditatie, rust, slechte dag

Tips voor innerlijke rust

16/05/2014 door janet Reageer

Blog ZG Onrustige geest

Soms heb je van die dagen dat je hoofd overloopt van activiteit. Je hersenen lijken geen seconde pauze te willen nemen, terwijl jij op dat moment niets liever wilt dan dat: even een time-out, een leeg hoofd en daarna een frisse start voor de rest van de dag. Meerdere keren per week heb ik hier last van, vooral als mijn lijf moe is maar mijn hoofd zin heeft om van alles te doen wat er in me opkomt. Lang ben ik dus ook al op zoek naar de meest effectieve methoden om wat innerlijke rust te vinden. Deze  6 manieren willen soms wel helpen om je hoofd even in de ‘lege’ stand te krijgen…

1. Schrijf het op!
Noteer alles waarmee je zo druk bent in je hoofd. Vaak zitten daar een aantal zorgelijke gedachten bij, die de neiging hebben steeds maar weer terug te keren totdat de betreffende zorg (‘Is het wel vertrouwd dat ik mijn dochter naar dat feestje laat gaan?’ of een uitslag van een onderzoek) voorbij is. Het alleen al opschrijven, helpt vaak om het te kunnen loslaten. Maar soms is alleen opschrijven niet genoeg. Vraag je dan af wat je op dit moment kunt doen om je zorg minder te maken: kun je bijvoorbeeld een bepaald telefoontje plegen om je zorg weg te nemen? Met iemand praten? Als je besluit dat er niets in je macht ligt dat jij kunt doen, laat het dan gaan. Er langer aan denken is onproductief en bezorgt je alleen maar een naar gevoel in een situatie waarop jij zelf geen invloed hebt.

2. Wat is het ergste dat kan gebeuren?
Stel je voor wat het ergste is dat je kan gebeuren als het een zorg is die je innerlijke onrust geeft. Maak het zo erg mogelijk. Moet je voor een groep een praatje houden? Stel je voor dat je struikelt als je binnenkomt, je koffie over de directeur gooit, stotterend je presentatie geeft, de powerpoint-presentatie niet werkt en als klap op de vuurpijl vergeet je ook nog het belangrijkste te vertellen. Erger dan dat zal het waarschijnlijk niet worden. Hoe groot is die kans dat bovenstaande gebeurd? Waarschijnlijk ben je erg competent, vind je het in het begin wel spannend en vergeet je een keer je tekst, maar zal er niets rampzaligs gebeuren dat later niet rechtgezet kan worden. Probeer je dus te ontspannen na het visualiseren van je rampscenario en kijk achteraf nog eens terug hoe gegrond je aanvankelijke zorg was.

3. De mensen om je heen
Probeer je focus te verleggen van je eigen leven naar dat van de mensen om je heen en kijk wat je voor hun kunt betekenen. Door iets voor een ander te doen, vergeet je even de drukte in je eigen leven en krijg je meteen een goed gevoel door een ander te kunnen helpen.

4. Doe een focus- of een meditatie-oefening
Doe een oefening waarbij je je concentreert op je ademhaling of op het gevoel in je lichaam. Vind je het niet fijn je te focussen op je lijf dan kun je ook een rustgevend woord kiezen (zoals ‘kalm’, ‘vrede’ of ‘rust’) of een begeleide meditatie doen die je meeneemt naar een andere plaats (zelf heb ik de begeleide meditatiecd van Ina Fidder. Zij heeft een heel prettige stem en ‘De rotswandeling’, ‘De waterval’ en ‘de Tempelwandeling’ zijn absoluut 3 van mijn favorieten om mijn hoofd weer in een rustiger modus te krijgen).
Concentratie op je ademhaling is heel makkelijk. Soms leg ik beide handen op mijn buik, andere keren (als ik een snelle hartslag heb) 1 hand op mijn hart en de ander op mijn buik. Maar ook je handpalmen op de vloer kan prima werken. Bij de inademing zeg ik in mijn hoofd ‘Adem in’ en bij de uitademing ‘1’. Bij de volgende inademing ‘Adem in’ en bij de uitademing ‘2’. Zo tel ik door tot 10. Als je niet meer weet waar je gebleven bent, start je weer opnieuw. Doe dit een minuut of tien. je zult merken dat je je na een tijdje meestal beter kunt focussen en minder afgeleid bent.

5. Bedenk waar je vandaag dankbaar voor bent
Deze oefening doe ik graag voor het slapen gaan. Mijn hoofd zit dan vol met gedachten van de dag en ik ben op zoek naar een rustige ontspannen staat waarin ik gemakkelijk in slaap kan vallen. Ik bedenk me – vanaf dat ik wakker werd die ochtend en dan langzaam de dag doorlopend- waar ik dankbaar voor ben. Soms noem ik zelfs negatieve dingen op, omdat die alsnog een positief onderdeel kunnen hebben (terwijl ik er natuurlijk eerst helemaal niet blij mee was, laat staan dankbaar!). Terwijl ik mijn dag doorloop en ‘dank zeg’, ben ik meestal al in slaap gevallen nog voor ik de avond heb bereikt. Terwijl ik al die dank zeg, besef ik wel dat er best veel is om dankbaar voor te zijn. Weet je niks te verzinnen: je handen geven je zoveel mogelijkheden, net als je ogen die schitterende dingen kunnen waarnemen, je oren die (als ze goed werken) je zoveel moois laten horen, je benen die je overal naar toe brengen, je hart en je longen die ervoor zorgen dat je hier nu bent, je huis dat je een dak boven je hoofd geeft, eten op je bord …)

6. Beweeg!
Als bovenstaande voor jou niet werkt, dan werkt het misschien wel om in actie te komen. Niet gewoon op te staan, maar echt actief te bewegen. Door te gaan hardlopen, zwemmen, fitnessen of een lange bos- of strandwandeling te maken, geef je je hoofd ook even een verzetje. Een andere omgeving en actieve inspanning doen wonderen en bieden soms zelfs een oplossing voor lastige problemen waar je mee rond loopt. Probeer het maar eens.

Heb jij nog andere tips? Post ze hieronder!

 

 

Categorie: Psychologisch inzicht Tags: dankbaarheid, meditatie, rust

Footer

Over Janet

Mijn doel is om jou te inspireren en je leven een klein beetje mooier te maken. Een eerste stap daarin is mijn boek 'Ziekelijk Gelukkig; Positief leven met een chronische ziekte'. Ik geloof dat we zelf voor een groot deel verantwoordelijk zijn voor ons eigen levensgeluk. Op een gegeven moment kun je bij de pakken neerzitten, en je kunt zelf de …

[Lees verder] overOver Janet

Blogarchief

Tags

'nee' zeggen aandacht afvallen afweersysteem auto-immuunziekten belumimab benlysta brandende voeten corona dankbaarheid dip dromen e-book energie energietekort erythermalgie focus fysiotherapie genieten gezond zijn herstel hoop leven in het nu lupus medicijnen medicijngebruik meditatie ontspanning opbouwperiode optimisme opvlamming pericarditis persoonlijk positiviteit prednison prioriteiten psychologie rituximab rust self care sle slechte dag werk ziek zijn zzp-en

Zoeken in deze site

Copyright © 2023 · WordPress · Log in