Het vervolg op mijn lange verhaal van afgelopen week wat nog niet ten einde is …
Soms vraag ik me af of het wel zin heeft met zo weinig beschikbare uren (energie) ZZP’er te worden. Ik herinner mezelf er dan maar weer aan dat alle beetjes (geld) helpen – het is fijn je eigen inkomen te verdienen – en dat ik niets liever doe dan schrijven. Dat maakt het toch de moeite waard. Als ik blijf focussen op al het ‘gedoe’ zoals de administratie en de btw-aangifte (iedere 3 maanden), twee dingen die me absoluut niet liggen en veel van mijn energie opslurpen, dan zou ik waarschijnlijk zijn gestopt.
Ik heb nu enkele leuke (grote) opdrachten binnen en daar ga ik de komende tijd mee aan de slag. Naast het schrijven wil ik meer doen op het gebied van ‘leuker leven met een chronische ziekte’. Samen met een vriendin ben ik bezig met het maken van een vragenlijst over ‘werk & chronisch ziek zijn’. Ik wil graag weten van andere zieken of ze fulltime werken, parttime of niet meer (helemaal of gedeeltelijk afgekeurd). Het interesseert me vooral hoe jou situatie je bevalt en wat er anders of beter kan. Wat heb je nodig? En wat mis je? Waar loop je tegenaan? Heb je zin om mee te werken, stuur me dan een mailtje.
Verder ga ik in het openbaar vaker spreken over wat er anders moet om misschien meer chronisch zieken, net als ik, toch aan een eigen bedrijfje, een (kleine) baan of misschien vrijwilligerswerk te helpen. Wanneer je iets erg leuk vindt om te doen (zoals ik schrijven) of een hobby hebt waar misschien meer mee kan (cupcakes maken of taarten bakken, bijvoorbeeld) en je doet dit ook thuis omdat je toch ook als je (helemaal of deels) afgekeurd bent ergens voldoening uit wilt halen, zijn er wellicht mogelijkheden om een deel van je eigen inkomen te verdienen. Vaak kan dit dan ook nog vanuit je eigen huis en je bent zelf helemaal vrij er veel of weinig energie in te steken afhankelijk van wat voor jou het beste werkt. Ik wil graag dat er meer flexibiliteit komt (wij zijn niet voor een van te voren te bepalen aantal uur beschikbaar en ons energieniveau wisselt onvoorspelbaar) en dat een terugval in inkomsten gemakkelijk ingecalculeerd kan worden. De uitkering blijft aanwezig op de achtergrond. Ik zou graag willen dat er bij het UWV, gemeenten en reïntegratiebureaus meer mensen beter op de hoogte zijn van hoe het leven van een (afgekeurde) chronisch zieke er nu echt uitziet en ik zou graag willen dat er nog concretere hulp komt om mensen die toch zelf starten niet te laten verdwalen bij de belastingdienst en hun daardoor zoveel afkeer te geven dat ze alsnog niet starten of weer afhaken. Niet de bedoeling lijkt me!
Er is veel mogelijk en ik hoop dat de mogelijkheden de komende jaren alleen maar beter worden.