De hobbelige weg naar … ja, naar wat eigenlijk. Eerst wilde ik hier neerzetten ‘naar gezondheid’, maar ja, wie zegt dat ik daarnaar op weg ben? Dat weet ik pas als ik het bereik.
Sinds ik de laatste keer een bericht plaatste zijn er enkele weken voorbij gegaan. Weken waarin ik van alles ondernam om me weer fitter te voelen. En soms voel ik me dat ook en dan denk ik: “Jee, ik doe iets goed, want het werkt.” En een dag later voel ik me weer zo prut dat ik heel erg teleurgesteld ben en stop met alles wat ik zo zorgvuldig heb opgebouwd, want: “Heeft het eigenlijk wel zin: al die moeite en tijd in iets steken wat misschien niets oplevert? Daar heb ik toch veel te weinig energie voor…”
En dan zijn we weer een paar dagen verder, ben ik sip dat ik mijn lijf niet kan vertrouwen en vooral ook heel teleurgesteld dat het maar nooit echt beter lijkt te gaan en dan vind ik dat ik toch weer iets moet ondernemen. En zo begin ik dan weer met ‘iets’. Dat iets kan van alles zijn: ayurveda, acupunctuur, geen suiker meer eten, yoga, mediteren, ademhalingsoefeningen, affirmaties, creatieve visualisatie, gefermenteerde producten, tongschrapen, dry brushing, oil pulling… sommige dingen bevallen me en houd ik best lang vol of kom ik steeds bij terug en sommige dingen wekken alleen maar tegenzin op. En bij een flinke terugval in mijn gezondheid is er 1 overeenkomst: dan stop ik overal mee omdat ik gewoon de energie niet heb om door te gaan.
Ik word wanhopig van alle berichten die ik hoor over wat potentieel DE oplossing is: “Moet ik daar dan ook iets mee?” Mijn hoofd zit vol met gepieker en gedub en ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Soms voelt leven in mijn lijf als een soort computerspel waar niemand me mee kan helpen, en bij iedere nieuwe poging crash ik weer en is het Game Over. De geestelijke belasting van dit spel is heel zwaar. Je wilt het spel winnen maar onderweg moet je heel wat tegenslag incasseren en je hebt geen idee hoe je in het volgende potje een ronde verder gaat komen aangezien echt succes pas maanden of jaren later meetbaar is.
Misschien herken je iets in deze blog en misschien is het wel mijn vaagste blog ooit (over computerspelletjes!). De blog heeft ook een open einde. Ik ga uiteraard voor de volgende game. Hoe/met welke aanpak, dat weet ik nog niet, maar ik heb het einddoel nog in zicht. De game is niet over.
Hallo Janet,
ik kan het niet laten weer te posten bij je blog.
Mooie blog dit.
Als je het einde in deze tastbare driedimensionale wereld niet heel duidelijk ziet, geeft niet: dan is het nog wel ¨een weg naar¨ die je eerder waarschijnlijk al heel vaak met aandacht en de beste bedoelingen creatief gevisualiseerd of gemediteerd had op zijn minst.
Je wanhoop herken ik en ik heb er niet zulke mooie woorden voor als jij, maar ja, mooie woorden, of ik bedoel treffende woorden of niet, het blijft wanhoop.
Alleen met jouw woorden creeer je een nieuwe werkelijkheid.
Er gaat een kracht vanuit.
Het is jouw drijvende kracht.
Daaaag Janet X
Dank Mai.Het blijft zeker wanhoop. Ik blijf visualiseren want het maakt me blij en da’s ten minste iets hè 😉
Hoi,
Ach ja, het leven met SLE lijkt soms wel op een spelletje. De ene keer denk je dat je wint, ben je bijna bij de streep, helaas een kink in de kabel en ben je terug bij af.
Helaas uiterst herkenbaar, ik ervaar elke “ga terug naar start”, als een enorme teleurstelling en merk dat ik er na bijna 30 jaar nog steeds niet aan gewend ben.
Het kost toch weer een paar weken om bij te komen, en daarna langzaam weer op te krabbelen. Met of zonder energie, maar ja, je moet toch door.
De oplossing is er volgens mij niet, zet 100 SLE patiënten naast elkaar, heb je 100 verhalen, 100 x medicijn verschillen etc.
Ik denk te weten wat bij mij past, en dan elke keer weer is SLE zo creatief om weer iets anders te verzinnen. In elk geval creatief, en dat past dan weer goed bij mij.
Succes!
Dankjewel Sylvia. Helemaal gelijk. Voor iedereen zal er iets zijn want misschien een tijdje helpt (dat kan ook fijn zijn, alle beetjes relatieve ‘rust’ zorgen ervoor dat mijn hoofd ook weer ‘oplaadt’) en het lichaam lijkt inderdaad heel creatief, maar liever ben ik zelf creatiever 😉 Ook veel succes gewenst!