… met het gevoel niets gedaan te hebben. Hebben jullie dat gevoel ook? En ook zo vaak? Ik denk dat het niet alleen iets is wat chronisch zieken hebben, ik had het gevoel denk ik ook wel eens toen ik niet ziek was. Dan heb je een lange werkdag achter de rug (ik heb nog nooit een lange werkdag achter de rug gehad terwijl ik gezond was *lol*) en plof je na het avondeten op de bank om vervolgens de puf niet te hebben nog iets te doen. Maar … dan heb je ten minste nog die werkdag gehad. Als je niet meer werkt, dan sta je op – ik later dan de gemiddelde werkende Nederlander – en langzaam begint je dag op gang te komen. In mijn hoofd heb ik dingen die ik graag zou willen doen (ideeën en wensen genoeg) maar alles loopt niet helemaal zoals het zou moeten gaan. Ik heb last van mijn gewrichten, ik ben snel moe, ik heb hoofdpijn en ik ben duizelig van de medicijnen. Op de laptop werken werkt niet. Ik moet mijn verplichte wandeling nog doen – lichaamsbeweging is belangrijk en toch voelt die niet alsof ik nu echt wat gedaan heb.
In de middag ga ik een paar uurtjes naar bed en dan ineens is het alweer half vijf. Als ik zelf wil koken, dan heb ik mijn energie echt nodig en misschien moet ik ook nog naar de AH. Ik beantwoord 3 mailtjes, praat wat aan de telefoon, ’s avonds lees ik wat en denk ik: ‘Sh#@ wat heb ik nu eigenlijk gedaan vandaag?’ Tja, ehm … bovenstaande dingen dus. Die klok tikt gewoon door.
Soms voelt het zo nutteloos. Dagen die óf letterlijk voorbij vliegen, óf soms juist heel langzaam gaan omdat je alleen maar op bed of op de bank ligt en ook dan kun je niets. Je maakt ’to do’-lijstjes (het is zo leuk om dingen weg te strepen) maar als je er grote dingen op zet dan wordt er helemaal niets weggestreept. Je gaat dus voor hapklare brokken: truffels maken voor kerst, bloed prikken, een cadeautje kopen voor een jarige, de afwas, contact opnemen met die en die persoon, een tandartsafspraak, medicijnen bij de apotheek halen. Waren die dingen bijzonder leuk? Heb je het gevoel dat je iets bereikt hebt? Dat je nuttig was? Nee, nee, nee. Op al het bovenstaande. Maar het hoort erbij en ook aan gewoon leven gaat je energie op. Het maakt niets uit of jij dat nu nuttig vond of niet. Wat moet dat moet.
Voor het nieuwe jaar wil ik dat zo graag anders. Ik wil het gevoel hebben ECHT iets te hebben gedaan op de meeste dagen. Op de werkdagen. Ik wil me nuttig voelen, het gevoel hebben dat mijn lichaam nog tot iets in staat is. Dat ik niet iedere dag overgeleverd bent aan de kwalen en de ‘bijbehorendheden’ van mijn lichaam.
Ik ga een lijstje maken; een ‘Gevoel van nut’-lijstje: dingen die ik weg kan strepen en waar ik een goed gevoel van krijgen. Ik denk dat ik maar eens moet beginnen met een artikel voor het blad van de patiëntenvereniging – een afgerond artikel geeft mij vaak een bevredigend gevoel, of een blog, of een nieuw evenement voor Grenzeloos Onbeperkt met veel enthousiaste deelnemers … als ik heb gevonden hoe je dat doet (je nuttig voelen) dan laat ik het weten!
Ja, dat gevoel heb ik ook. Meestal noem ik voor mezelf op wat ik die dag gedaan heb en dat zijn in principe de dingen die jij ook al opsomde. Dat helpt mij wel een klein beetje. Waar ik eigenlijk nog meer last van heb is dat ik me niet nuttig voel. Ik vind het fijn als ik het gevoel heb als ik er toe doe, ergens aan bijdraag, en dat mis ik heel erg.
Klinkt heel bekend ja, heb er ook wel last van ,vooral wanneer ik zo’n langere periode van extreme pijn doormaak ,en het in huis een chaos wordt. Wat voor een ander vanzelf gaat ,daar heb ik al een hele kluif aan . Maar als je het dan niet per dag, maar per week of per maand bekijkt ,dan doen we nog best veel nuttige zaken, ik kan enorm genieten van jou site , je geeft me moed om ervoor te vechten , om uit mijn dal te kruipen .Enorm bedankt ervoor !
Heel herkenbaar hoor. En ik vind dat je best nuttig bent geweest vandaag, door het delen van je gevoelens in een blog. Zo krijg ik het gevoel dat ik niet de enige ben. Dankjewel! 🙂 En veel succes met je nieuwe plannen. Fijne feestdagen & een gelukkig nieuwjaar!