Omdat ik een slecht begin van 2014 had (ik heb er al een prednisonstootkuur, antibiotioca en 2 wortelkanaalbehandelingen met de nodige kiespijn opzitten), heb ik nogal veel tijd gehad om te lezen de afgelopen weken. Als je veel leest, kom je van alles tegen! Zinnen die je aanspreken en zinnen waar je je aan ergert. In de categorie ergeren trof ik in het laatste boek van Annemarie Postma de volgende uitspraak: “Ziekte is een roep van de ziel om compassie en liefde voor jezelf.” Deze zin heeft niet 1 maar zelfs 2 elementen waar ik me <vreselijk> aan stoor.
Ten eerste is mijn ziekte geen roep van mijn ziel. Het is gewoon zoals het is. Het heeft wat mij betreft geen hogere betekenis, alleen een hogere ongemaksfactor in mijn leven. Een extra heuvel.
En ten tweede suggereert het dat zieke mensen dus kennelijk geen compassie en liefde voor zichzelf kennen. Poeh! Zou dat waar zijn voor die 5 miljoen chronisch zieken? En hebben de mensen die niet ziek zijn dat dan wel? En … als je dan eenmaal wel genoeg compassie voor je zieke lichaam hebt, raak je dan misschien weer genezen? Je ziel roept dan immers niet meer.
Ik ben benieuwd naar jouw mening!
Wat een ergerlijke uitspraak van Annemarie Postma. Ziek worden is in mijn ogen gewoon dikke, vette pech. Niets meer en niets minder. Het kan iedereen overkomen, compassie en liefde voor jezelf of niet.
Gelukkig was ik voordat ik een chronische ziekte had, gelukkig ben ik (meestal) mét chronische ziekte.
Het lijkt erop, dat Annemarie Postma hiermee een soort ‘Goeroe-achtige’ uitspraak wil forceren. Wat mij betreft een volslagen mislukte poging!
Beste Janet,
Ik kan me ook bijzonder ergeren aan dit soort uitspraken. Ik heb me daarom voorgenomen om mensen die niet uit eigen ervaring spreken niet serieus te nemen. Deze dame heeft een handicap en is niet ziek. Ze heeft dus geen idee hoe het is om niet op je lichaam te kunnen vertrouwen en weken (zo niet maanden of jaren) niet veel meer te kunnen dan een boek lezen.
Ik ben minder hard voor mezelf geworden. Maar daar wordt je niet minder ziek van.
Waarom zou je je eraan storen? Het is gewoon een idee waar je over na kunt denken. Als het niets voor je is leg je het boek gewoon weg. En als je bedenkt dat de ziekte je misschien wel wat te zeggen heeft kun je het onderzoeken. Mij heeft het wel wat opgeleverd.
Misschien heb je hier wat aan: http://www.germaansegeneeskunde.nl