• Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de voettekst

Janet Bouwmeester

Ziekelijk Gelukkig

  • Blog
  • Ziekelijk Gelukkig
  • Over
    • Over Janet
    • Over Ziekelijk Gelukkig
  • Werk met mij
    • Redacteur nodig?
    • Tekstcorrectie/taalredactie
    • Gastspreker of workshop?
    • Hulp bij je boek
    • Social media redacteur
    • Correctie Engels
    • Portfolio
  • Hulpbronnen
    • Voordelen van ziek zijn
    • Micro-genieten
    • Links
    • Boekreviews
  • Contact
  • Nieuwsbrief
  • Privacyverklaring

Werk / ZZP-en

Wensen voor 2018

03/01/2018 door janet 2 Reacties

De eerste blogpost van dit jaar is een feit: Een gelukkig 2018! Een post die al een tijdje op zich liet wachten: ideeën genoeg maar van het schrijven kwam het maar niet… Zo’n frisse start na een jaarwisseling helpt dan toch. Niet dat ik echt goede voornemens verzin voor vanaf 1 januari, maar ik heb voor mezelf wel een aantal wensen en daarvan is wat meer regelmaat in berichten op deze blog er één. De tweede is eindelijk het e-book online plaatsen (bijna klaar met het omzetten, alleen nog het vormgeven, wat feitelijk het meeste werk is voor deze perfectionist die nooit tevreden is) en dan hopelijk ook nog een e-cursus erbij (tekst is klaar, nu nog in e-formaat).

December was voor mij een prutmaand, daarom voelde het ook alsof ik deze frisse start echt nodig heb. Ik heb erge rugpijn gehad (niet gek als je vrijwel altijd in een slechte houding zit, omdat dat de minste pijn geeft), was geestelijk en fysiek flink uitgeput, kreeg vervolgens ook nog maag- en darmklachten rond de Kerst en daarna kwamen nog de vrouwelijke kwaaltjes. Soms bedenk ik me wel eens dat de dagen dat ik vrijwel geen pijn heb, op 1 hand te tellen zijn. Dat klinkt als heftig, vooral als ik me dan bedenk dat 2017 fysiek voor mij een veel beter jaar was dan 2016. 2017 ben ik geheel ‘ontstekingsloos’ doorgekomen en dat is niet meer voorgekomen sinds 2005. Cellcept is kennelijk het medicijn voor mij. Daarmee is mijn gezondheid een stuk stabieler geworden.

“Op papier staat dit allemaal geweldig”

Maar maakte ik in de eerste maanden van 2017 nog sprongen voorwaarts, aan het einde van de zomer stopte die vooruitgang. Vooral op vakanties in warme landen met droge hitte (Italïe, Roemenië en Griekenland) voelde ik me echt goed. Terug in het natte, koele Nederland niet.
Ik weet niet waarom de vooruitgang in conditie is gestagneerd, maar ik ben nog niet tevreden over mijn energieniveau en 1 van mijn wensen voor 2018 is dan ook om toch naar een hoger niveau te klimmen. Ik ben van plan me meer te concentreren op een vlotter looptempo en meer oefenen met heuvels lopen op de loopband in het fitnesscentrum. Verder wil ik de spierkrachttraining gestaag opbouwen iedere 2 tot 3 weken, wellicht (yin) yogalessen nemen (doe ik nu vooral thuis) en misschien gaan zwemmen. Op papier staat dit allemaal geweldig maar in de praktijk moet ik wel dealen met heel wisselende energie en daarnaast het plannen om dingen heen die me meer energie kosten en waar ik voor of na niet intensief kan bewegen. Herken jij dit? Hoe pak jij dat aan?

“Ik ben zat van altijd maar dat schuldgevoel.”

Verder ben ik vaak niet tevreden met wat ik doe. Ik heb altijd een gevoel van onrust en een schuldgevoel. Al jaren (sinds ik ben afgekeurd in 2008) heb ik het gevoel dat ik moet overcompenseren. Omdat ik niet werk, vind ik dat ik op werkdagen ‘iets nuttigs’ moet doen. Wat dat nuttigs is, wisselt nogal. Ik heb ‘milde’ dagen waarop ik het prima vind als ik lees, een wandeling maak of teken maar er zijn vaker dagen dat ik vind dat ik iets moet presteren: een blogpost schrijven, werken aan een boek of e-cursus, de website updaten, meer tijd besteden aan social media of LinkedIn… kortom: dingen die min of meer werkgerelateerd zijn. Ik ben ten slotte nog altijd ZZP-er, hoewel mijn mate van activiteit en inkomsten nogal wisselen. De laatste jaren heb ik weinig bijverdiend omdat ik altijd of te ziek was of al mijn energie nodig had om enigszins te herstellen. Ook nu ik stabieler ben, merk ik dat ik veel minder energie heb dan dat ik aanvankelijk dacht te hebben. Ik blijf mezelf maar overschatten. Misschien was ik ook wel te hoopvol. Ik dacht dat een periode zonder ontstekingen er wellicht voor zou kunnen zorgen dat ik terug zou komen op het niveau van voor 2006 waarin ik nog fulltime werkte (wel met moeite), maar daar zit ik nog steeds lichtjaren vandaan helaas. Ik denk soms dat ik teveel schade heb opgelopen door alle ontstekingen dat ik dat niveau niet meer haal. Maar ik blijf wel altijd hoop koesteren.
Ik zou willen dat ik gewoon kon rondhangen. Me gewoon kon overgeven aan wat het is. Niet steeds het gevoel hebben dat ik die dag toch iets moet doen, ook al lig ik voor pampus in bed. Ik ben zat van altijd maar dat schuldgevoel. Hoe heb ik mezelf dat toch aangepraat? En belangrijker: hoe kom ik ervan af?

Mijn wensen dus concreet:
– meer tijd en aandacht besteden aan deze site
– een betere conditie opbouwen
– en veel liever en milder zijn voor mezelf.

Ik krijg zelf maar nooit genoeg van de wensen en voornemens van andere mensen (ik heb al heel wat blogposts hierover gelezen – genieten!). Wat zijn jouw wensen?

Categorie: Persoonlijk, Werk / ZZP-en Tags: opbouwperiode, zzp-en

Over werk: jouw passie

04/08/2014 door janet Reageer

Wanneer het aankomt op de combinatie ‘chronische ziekte + werk’ en werken is dusdanig moeilijk voor jou geworden dat je een uitkering hebt moeten aanvragen, dan geloof ik maar in 1 ding: werken vanuit je passie. Of passies, als je er meerdere hebt en van afwisseling houdt.

Als je in een uitkering terecht komt of dreigt te komen om wat voor reden dan ook en je blijft ondanks je pijn/energietekort/andere fysieke problemen toch een werkwens hebben, dan wordt alles net een stapje makkelijker als je weet wat je passie is (of passies zijn).

Toegegeven: niet uit iedere passie rolt zomaar een geschikte baan, maar … met enige flexibiliteit, creativiteit en doorzettingsvermogen ben je al een heel eind op weg.

Het moge duidelijk zijn wat mijn passie is: schrijven. Onderzoek doen. Psychologie. Daar valt natuurlijk prima iets van te maken, helemaal als zelfstandige. Dat geeft me de vrijheid te werken met maar heel erg weinig energie (ik werk gemiddeld maar 4-8 uur per week en in slechte weken vrijwel helemaal niet).

Wat is jouw passie?
Welke banen passen daarbij?
Zou je een baan als zelfstandige overwegen?
Of is er een plek waar je als vrijwilliger alvast kunt proeven hoe het is iets te doen met je passie?

 

Categorie: Werk / ZZP-en Tags: prioriteiten, werk, zzp-en

Over werk: Geef dat wat je echt wilt doen voorrang

20/06/2014 door janet Reageer

focus to do lijst

 

Inmiddels werk ik alweer ruim 3 jaar als zelfstandig redacteur/tekstschrijver. Hoewel ik door mijn beperkte energie maar een paar uur per week kan maken (lees: 6-8 uur, in de weken dat het daadwerkelijk goed met me gaat!) beleef ik daar enorm veel plezier aan. Toegegeven: om het geld hoef ik het niet te doen. Ik mag 20% van wat ik verdien houden als extraatje op mijn uitkering. Je begrijpt dat dat niet zoveel is met een uur of 6 in de week. En de afgelopen weken staat mijn carrière zo goed als stil omdat ik sinds de opvlamming van begin april (pericarditis) nog steeds maar een half uur tot een uur per dag echt lekker kan werken op mijn laptop. Daarna is het weer tijd voor rust. Veel rust. Frustrerend!

Zo’n beperkte tijd van werken (een half uur) maakte dat ik helemaal niet meer toekwam aan werken aan mijn website/blog of me te focussen op opdrachten. In het begin was dat oké want ik had echt al mijn energie nodig om een paar stappen vooruit te komen in mijn herstel. Maar al gauw begint dat te vervelen en borrelen de ideeën in mijn hoofd op. Ik wilde proberen toch wat dingen op te pakken. Zo gezegd, zo gedaan. Maar iedere keer als ik de laptop aanzette en keek naar mijn ’to do’-lijst (Wunderlist-app) was ik steeds minstens een half uur bezig met e-mail replyen, rekeningen betalen, dingen uitzoeken online, FB, Twitter, etc. Tegen de tijd dat ik kon gaan werken voor mijn bedrijfje, was ik zo moe dat de laptop uitging en ik onvoldaan mijn bed indook. Dat moest anders.

Bij toeval las ik toen in het laatste boek van Roos Vonk (Je bent wat je doet) dat je moet beginnen met dat wat je op dat moment echt wilt doen. Je ’to do’-lijst en alles wat er verder nog tussendoor komt, zal er ALTIJD voor zorgen dat je nooit zult starten. Het zal altijd worden uitgesteld tot morgen, of overmorgen, of misschien volgende week. De volgende dag besloot ik meteen dit idee toe te passen en de rest van de klusjes maar even te laten. Heerlijk was het om even mijn volledige energie ter beschikking te hebben om een start te maken. En zo doe ik dat nu minimaal 3 dagen in de week. Nog steeds ben ik niet heel ver gekomen want een half uur blijft niet veel, maar … ik ben onderweg en dat voelt goed!

 

 

 

Categorie: Werk / ZZP-en Tags: energietekort, focus, prioriteiten, werk, zzp-en

Footer

Over Janet

Mijn doel is om jou te inspireren en je leven een klein beetje mooier te maken. Een eerste stap daarin is mijn boek 'Ziekelijk Gelukkig; Positief leven met een chronische ziekte'. Ik geloof dat we zelf voor een groot deel verantwoordelijk zijn voor ons eigen levensgeluk. Op een gegeven moment kun je bij de pakken neerzitten, en je kunt zelf de …

[Lees verder] overOver Janet

Blogarchief

Tags

'nee' zeggen aandacht afvallen afweersysteem auto-immuunziekten belumimab benlysta brandende voeten corona dankbaarheid dip dromen energie energietekort erythermalgie erythromelalgie focus fysiotherapie genieten gezond zijn herstel hoop leven in het nu lupus medicijnen medicijngebruik meditatie ontspanning opbouwperiode optimisme opvlamming pericarditis persoonlijk positiviteit prednison prioriteiten psychologie rituximab rust self care sle slechte dag werk ziek zijn zzp-en

Zoeken in deze site

Copyright © 2023 · WordPress · Log in