Persoonlijk vind ik het heerlijk als het lente, maar vooral zomer wordt. Het weer in Nederland is me doorgaans veel te koud en winters kunnen wat mij betreft niet snel genoeg voorbij gaan. 1 weekje met temperaturen rond 0 graden lijkt me meer dan voldoende! Maar ook warm weer kan zo zijn nadelen hebben als je chronisch ziek bent. En dat komt dan vooral door de hoge luchtvochtigheid in Nederland. Terwijl het me in bijvoorbeeld Spanje nog niet is overkomen dat ik het benauwd krijg, gebeurt dit in Nederland wel. Gisteren al werd er een smog-alarm afgegeven en werden chronisch zieken (vooral mensen met longproblemen) geadviseerd vanmiddag en vanavond en ook morgen vooral binnen te blijven. Het is prettig dat ze je even waarschuwen maar mocht je toch naar buiten gaan dan merk je snel genoeg voor jezelf hoe je lichaam hierop reageert.
Wanneer de lucht droog en warm is, wordt mijn lichaam voor mijn gevoel veel soepeler. Toen ik nog gewrichtsklachten had, had ik daar het minst last van als het warm en droog was buiten. Het is raar hoe je gewrichten al een dag of twee dagen van te voren kunnen voorspellen dat er een weersverandering (regen) op komst is, maar ze hebben wel altijd gelijk.
Nu heb ik alleen longklachten en mijn longen reageren het meest op het weer als ik niet fit ben of als ik weer een ontsteking te pakken heb. Na de ontsteking van mei (rond de presentatie), hoorde ik begin vorige week dat er nog steeds of alweer een ontsteking zat; ditmaal longvliesontsteking. Alle symptomen voldeden eraan: ik was al twee weken vreselijk onproductief omdat ik steeds maar hele zere schouders had, een soort uitstralingspijn vanuit mijn longen. Ook mijn nek en linkerbovenarm deden pijn. Vooral liggen was een drama en ik stond ’s ochtends met nog meer pijn op dat toen ik de avond ervoor naar bed ging. Inmiddels heb ik hiervoor medicijnen en ik voel me een stuk beter maar met de resten van een ontsteking nog in mij, reageer ik wel sneller op het weer. En terugdenkend aan bijvoorbeeld de zomer van 2006 en nog wetend hoe benauwd ik het toen heb gehad (toen had ik ook twee ontstekingen) word ik soms best bang van het weerbeeld. Het is vreselijk om het benauwd te hebben!
Maar ik wil me niet zorgen maken om niets, of zelf benauwdheid creëren omdat ik er angstig voor ben. Dat is nergens goed voor. Vanochtend ben ik vroeg de deur uit gegaan voor mijn wandeling en zou ik wel zien hoe het ging. Het ging best (al was het al voor half 10 26 graden en stond de zon zo hoog dat schaduw ver te zoeken was). Toen ik anderhalf uur later weer bijna thuis was, merkte ik wel een druk op de borst maar ik heb mijn beweging weer gehad dus alles oké. Ook lijk ik zonder problemen wel redelijk wat zon te kunnen verdragen. Gelukkig koelt het de komende dagen weer wat af dus geen smog-alarm meer. Hebben jullie ook klachten wanneer het erg warm wordt? Ik ben benieuwd!
Ik kan niet echt goed tegen de warmte, krijg er flinke hoofdpijn van en vind het niet fijn om zo op de zon te moeten letten. Insmeren met factor 50 vind ik al snel geklieder…
Gewrichten zijn wat soepeler, dat wel. Opvlammingen heb ik tot nu toe alleen in de zomer gehad, dus ik moet echt uitkijken.
Maar de zomer is stukken beter dan de winter! Dat vind ik echt een moeilijke tijd om door te komen, in ons koude huisje, met die korte, donkere dagen.