Inmiddels werk ik alweer ruim 3 jaar als zelfstandig redacteur/tekstschrijver. Hoewel ik door mijn beperkte energie maar een paar uur per week kan maken (lees: 6-8 uur, in de weken dat het daadwerkelijk goed met me gaat!) beleef ik daar enorm veel plezier aan. Toegegeven: om het geld hoef ik het niet te doen. Ik mag 20% van wat ik verdien houden als extraatje op mijn uitkering. Je begrijpt dat dat niet zoveel is met een uur of 6 in de week. En de afgelopen weken staat mijn carrière zo goed als stil omdat ik sinds de opvlamming van begin april (pericarditis) nog steeds maar een half uur tot een uur per dag echt lekker kan werken op mijn laptop. Daarna is het weer tijd voor rust. Veel rust. Frustrerend!
Zo’n beperkte tijd van werken (een half uur) maakte dat ik helemaal niet meer toekwam aan werken aan mijn website/blog of me te focussen op opdrachten. In het begin was dat oké want ik had echt al mijn energie nodig om een paar stappen vooruit te komen in mijn herstel. Maar al gauw begint dat te vervelen en borrelen de ideeën in mijn hoofd op. Ik wilde proberen toch wat dingen op te pakken. Zo gezegd, zo gedaan. Maar iedere keer als ik de laptop aanzette en keek naar mijn ’to do’-lijst (Wunderlist-app) was ik steeds minstens een half uur bezig met e-mail replyen, rekeningen betalen, dingen uitzoeken online, FB, Twitter, etc. Tegen de tijd dat ik kon gaan werken voor mijn bedrijfje, was ik zo moe dat de laptop uitging en ik onvoldaan mijn bed indook. Dat moest anders.
Bij toeval las ik toen in het laatste boek van Roos Vonk (Je bent wat je doet) dat je moet beginnen met dat wat je op dat moment echt wilt doen. Je ’to do’-lijst en alles wat er verder nog tussendoor komt, zal er ALTIJD voor zorgen dat je nooit zult starten. Het zal altijd worden uitgesteld tot morgen, of overmorgen, of misschien volgende week. De volgende dag besloot ik meteen dit idee toe te passen en de rest van de klusjes maar even te laten. Heerlijk was het om even mijn volledige energie ter beschikking te hebben om een start te maken. En zo doe ik dat nu minimaal 3 dagen in de week. Nog steeds ben ik niet heel ver gekomen want een half uur blijft niet veel, maar … ik ben onderweg en dat voelt goed!