Er was een tijd dat de tandarts-avonturen niet van mijn site waren weg te denken. Inmiddels was het relatief rustig op dat gebied. Althans – wat de blogs betreft dan, niet in het echt.
Vorig jaar heb ik enkele onderzoeken laten doen in het UMCG om te laten onderzoeken waarom mijn gebit toch zo zwak is. Het enige wat ze konden bedenken was dat Sjögren wellicht de oorzaak was, maar dat was het niet. Dat was dus het einde van het onderzoek maar niet het einde van al het gedoe. Het overkomt me regelmatig dat kiezen ‘zomaar’ afbreken. Inmiddels is het niet eens meer nodig om op iets hards te bijten. Om de 3 tot 4 maand is het weer tijd voor een gebroken kies, lijkt het wel.
In maart nog had ik mijn achterste kies, die inmiddels nog maar voor de helft stond, laten maken. Een week of 4 geleden had ik ontdekt dat er een stuk van een andere kies af was. Hoe dat kon? Nooit gemerkt. Vorige week was ik op vakantie en krak! Daar had ik weer een halve kies in mijn hand. Kiezen die er volkomen normaal uitzien, die bij mijn halfjaarlijkse controle geen enkele rare indruk geven, die niet ontstoken zijn … ik snap er niets van.
Toen ik bij de tandarts was hoorde ik ook dat ik een paro-behandeling nodig heb. Dit is een tandvlees-behandeling. Ondanks het trouw minimaal 2x per dag poetsen van mijn tanden, het flossen en de mondwaters met speciale extra verzorgende tandvleeswerking (plus het weinig snoepen, vrijwel geen frisdrank/cola etc.), is mijn tandvlees (+ gebit) vrijwel altijd in slechte staat. Het is een raadsel waarom. Nu kost zo’n paro-behandeling maar liefst 1100 euro. Maar het niet doen is geen optie: dan zullen mijn tanden en kiezen de komende jaren uit mijn mond vallen. Dat doen ze nu ook al, maar dan voor de helft *lol*
Mijn verzekering vergoed deels. Ik heb een enorm goede verzekering (maar goed ook) maar inmiddels zit ik flink met de handen in het haar. Vorig jaar al moest ik een implantaat laten plaatsen à 2000 euro. Maar omdat ik het geld simpelweg niet heb, kan die behandeling niet doorgaan. Ik loop dus met een gat rond achterin mijn mond. Ik maak me enerzijds zorgen om mijn geld – mijn verzekering vergoed niet zoveel dat ik dit alles kan betalen; ik heb nu – op de helft van 2011 – al 500 euro aan extra (en dus eigen kosten), naast de 900 euro vergoeding en er komen nog ruim 6 maanden aan met ongetwijfeld nog veel meer brokken in mijn mond. Daarnaast maak ik me zorgen om mijn gebit. Hoe ziet dat er over een paar jaar uit. Is er nog iets van over? Ik ben best ijdel en wil wel goed voor de dag komen met mijn gebit. Moet iemand niet ontdekken wat er aan de hand is? Moet ik hier maar gewoon mee door blijven lopen? Is er straks niets meer over? Krijg ik dan een mond vol implantaten? Weigert mijn lichaam die ook, net als de kronen die meteen weer afbreken? Is het de lupus? Of zijn het de medicijnen? Ik word er best een beetje bang van maar ondanks dat ik het overal aankaart en ook mijn tandarts en de assistenten bezorgt zijn, ben ik nog geen steek verder gekomen omdat dit ‘niet in de boekjes staat’.