Wat er echt toe doet, deel II

Joepie, hier is ‘tie dan. Natuurlijk moest ik er nog eens even goed over nadenken wat er nu echt toe doet en ik geloof dat ik de resterende (2) punten heb gevonden!

Allereerst, eigenlijk heel simpel en voor de hand liggend: iets kunnen betekenen voor anderen. Je merkt gauw genoeg dat dit er toe doet want naast dat je een blij gezicht ziet, heb je zelf ook nog eens een heel goed gevoel. Het werkt dus ook nog dubbel! Je kunt op heel veel manieren iets betekenen voor anderen, ook vanuit je luie stoel (denk aan een luisterend oor bieden). Dus geen enkele reden om hier niets mee te doen. Wat ik vandaag voor anderen heb betekend: ik zet me graag in voor de NVLE.

En de laatste: genieten van de kleine (en de grote) leuke dingen in je leven. Van een lekker broodje of een heerlijk glas sap, van schaatsen, van een lekker zonnetje, van dat kwartiertje droog net als jij even snel naar de supermarkt moet, van dat geweldige nieuwe boek, die succesvolle workout, dat je kunt lopen, dat je haar zo goed zit, dat je vrij bent vandaag, dat je met je favoriete vriend(in) hebt afgesproken, dat je in Nederland woont, dat je een nieuwe vakantiebestemming uit mag zoeken en nog veel meer! Het leven duurt al zo kort, we hebben veel te weinig tijd om het genieten uit te stellen, dus begin er meteen mee.

En waar heb ik vandaag van genoten? Van het feit dat ik een hele goedkope en leuke sportschool heb gevonden waar ik vanochtend voor het eerst heb gesport. Na zolang onder begeleiding (fysio en revalidatie) nu eindelijk weer zelf en dat voelt goed. (Dat betekent overigens nog niet dat ik van de fysio af ben, maar dat komt nog wel.) Ik concentreer me voornamelijk op spierkracht, mede omdat cardio wel snel teveel van het goede wordt (ik wil ’s avonds ook nog wel eens een blog kunnen schrijven!) Ik genoot ook omdat het niet regende, het fietsen best redelijk ging vandaag en ik heerlijke dropfudge in huis heb die ik niet op mag eten (niet echt om dan van te genieten hè). Niet opeten is niet vanwege dieet-redenen maar omdat ik plechtig beloofd heb ze te bewaren. Ik had ook nog eens een boeiend boek (‘Het zijn net mensen’) en ik ben al een beetje aan het zomervakantie zoeken – altijd leuk. Bovendien waren de superlekkere champignonbroodjes uit Duitsland nog niet op. Wat een mazzel he. Het leven is goed;-)

Oh ja, als je vindt dat ik nog belangrijke dingen vergeten ben die er echt toe doen, laat me dat dan weten. Succes met genieten!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *