*** Dit is een nogal deprimerende blog. Als ik luister naar de kabinetsplannen en de effecten daarvan in de portemonnee van de chronisch zieke dan word ik altijd een beetje sip. U bent gewaarschuwd!
Het is september. Dat betekent dat de nieuwe kabinetsplannen worden bekend gemaakt. En dan is er 1 ding dat je vooral niet moet doen als chronisch zieke: je verdiepen in die plannen. Ik ben van nature een optimist maar hierbij weet ik van te voren al dat het slecht nieuws is.
Als ik dit schrijf is het dinsdagmiddag en heb ik net de site van de NOS bezocht. De kop bij de NOS zegt eigenlijk al genoeg: “Zwaksten hard getroffen”. Moet je dan nog verder lezen? Iedere keer is het raak en ik snap niet zo goed waarom.
Ten eerste hebben we al dat eigen risico. Elk jaar wordt het hoger. Als chronisch zieke weet je al dat je dat hele bedrag mag ophoesten. Eigenlijk kunnen ze het net zo goed al op 1 januari van je rekening halen. Dan ben je er maar vanaf.
Omdat vanaf dit jaar alle extraatjes weg zijn, heb ik geen budget om dit te betalen. Dat betekent dat ik als 36-jarige terug moet vallen op mijn ouders. Leuk is dat. Denk je dat je zelfstandig bent, maar omdat je na een slecht betaalde baan in de WIA terecht bent gekomen en leeft van een uitkering op bijstandsniveau met een dusdanig slopende ziekte dat er voorlopig geen uitzicht is op zelf geld verdienen, dan mag je bedelen bij je familie 🙁
Vorig jaar waren er nog de extraatjes voor chronisch zieken maar op dit moment hebben de gemeenten nog steeds geen beslissing genomen over of chronisch zieken überhaupt nog iets van dat geld terug zien. Voor mij is dat een verlies van €1000,- Dat is een flink bedrag!
“Door stapeleffecten pakken de maatregelen van het kabinet voor beide groepen (=chronisch zieken en ouderen, red.) veel nadeliger uit dan voor andere groepen.”
Eigenlijk horen we die woorden ieder jaar op de derde dinsdag in september. Hoe zwakker je bent, hoe zwakker we je maken. Dat zal je leren! Of zoiets …
“Chronisch zieken met een bruto inkomen tussen de 23.000 en 50.000 euro gaan er netto per jaar tussen de 200 en 1600 euro op achteruit. Veel gemeenten bezuinigen op huishoudelijke hulp. Mensen met een inkomen boven het minimum moeten die vaak zelf gaan betalen. Voor wie in een gemeente woont waar dat het geval is, kan het inkomensverlies oplopen tot 4.000 euro netto per jaar.”
Hmm, betekent dat ik 1 voordeel heb: ik zit op dat minimum. Word ik dan niet verder kaalgeplukt? Dan red ik het wellicht dit jaar. Op naar prinsjesdag 2015!
Geef een antwoord