Het is alweer een paar weken geleden dat ik iets heb geschreven. In de tussentijd had ik vooral hoofdpijn. Er is nog geen einde aan het hoofdpijnverhaal gekomen (morgen weer naar de huisarts) maar … wordt vervolgd – en dan zonder hoofdpijn hoop ik!
Een tijdje geleden zat ik me te bedenken hoe handig intuïtie (of gewoon een ‘sterk gevoel’) is bij ziekte. En voor de mensen die nu al willen afhaken omdat ze intuïtie zweverig vinden: NEE!!! Intuïtie is niet zweverig, we zijn er echt allemaal mee gezegend, je ‘moet’ er naar leren luisteren en eigenlijk is het niets meer of minder dan kennis die je door de jaren heen en op basis van je eigen ervaringen hebt opgeslagen in je onderbewuste. Die kennis zorgt ervoor dat wanneer je in soortgelijke situaties komt, je onbewust (en dus intuïtief) informatie naar boven haalt die dus vrijwel altijd klopt.
Je kunt intuïtie niet oproepen. Als het wordt geforceerd, komt er niets. En als er geforceerd wel wat komt, dan is het waarschijnlijk jouw wensgedachte die je aan het opdringen bent. Intuïtie komt meer als een onderbuikgevoel. Je weet het wanneer iets niet goed is als je hoest, of als je hoofdpijn hebt, of als je ineens wel heel erg moe bent. Je weet ook wanneer het niet erg is als je hoest, of als je hoofdpijn hebt of ineens wel heel erg moe bent. Dat onderscheid kunnen maken gaat stukken makkelijker als je leert te luisteren naar je intuïtie, dat stemmetje dat zegt: “Hier klopt iets niet.’ Als je dat stemmetje dan hoort, luister er dan ook naar. Waarschijnlijk heeft het gelijk.
Ik merk dat ik na bijna 18 jaar ziek zijn, veel meer let op dat stemmetje. Ik weet nu wanneer mijn moeheid vanzelf overgaat (met rust) of wanneer dat niet het geval gaat zijn. Natuurlijk is dat ook gebaseerd op wat ik de dagen daarvoor heb gedaan, maar het is ook een herkennen van symptomen en opgeslagen info uit eerdere ervaringen.
Het vergt wat oefening – en leren luisteren en herkennen – maar dan heb je ook iets heel waardevols in handen waar je nog veel aan gaat hebben!