Vandaag heb ik de acupunctuur-behandelingen afgerond. Aangezien de meeste verzekeringen tien behandelingen vergoeden, hebben de meeste mensen ook 10 behandelingen. Ik denk dat het nu ook wel rond is. Ik heb het idee (sceptische ik, die probeert overal voor open te staan) dat het daadwerkelijk heeft geholpen voor De Loepie (Engels/Chinees voor The Lupus(?)). Ik heb opmerkelijk genoeg geen gewrichtspijn bij slechts 2,5mg prednison en mijn hart doet nu ook eens normaal. Het slaat niet meer over en bonst ook niet meer heel hard zonder reden. Ik zou een ecg moeten laten maken om te zien of het nu altijd normaal werkt (in de zin van niet meer óf te snel óf te langzaam) maar dat ga ik maar niet vragen in het ziekenhuis (met als reden: ja, ik wilde zien of de acupunctuur echt werkt *lol*).
Omdat ik toch allemaal reacties kreeg van ‘NIET stoppen met bloggen’ ga ik moedig door. Tanden op elkaar en ik zal iedere keer wat verzinnen ook al betekent dat, dat ik soms met writersblock boven het toetsenbord hang. Dat komt omdat ik me nu over het algemeen bezig hou met dingen die nu niet direct boeiend zijn of passend bij een blog over chronisch ziek zijn. Terwijl ik vorig jaar nog ploeterde in het revalidatiecentrum, ploeter ik me nu door een overvolle kledingkast en vraag ik me af waarom ik toch zo allemachtig veel veel te grote kleding heb. Tja, dat kwam omdat ik eigenlijk zelf niet had verwacht ooit weer echt mijn oude gewicht en oude maat terug te krijgen. En nu durf ik al die grote kleding niet weg te doen, want tja … je weet maar nooit. Je kunt de toekomst niet voorspellen en al helemaal niet wanneer je eventueel weer grote doses prednison nodig hebt om te kunnen overleven. Misschien hebben mijn ouders nog een mooi plekje op mijn oude slaapkamer …
Afgelopen maandag schreef ik al dat mijn eerste boek wordt uitgegeven. Ik ben nog helemaal lyrisch … vol ongeloof. Na mijn vakantie ga ik op gesprek bij de uitgeverij. Ik moet nog zoveel dingen weten, nog zoveel bespreken. Ik weet nu dus alleen wanneer het ongeveer uitkomt (en hoeveel schrijftijd ik dus nog heb) en hoeveel pagina’s het zo ongeveer mag worden. In de tussentijd (en voor de vakantie) schrijf ik nog wat proef-artikelen voor tijdschriften, gewoon om te zien of dat wat is. Wie weet?
Nu duurt het nog 5 nachtjes voor ik op vakantie ga. Bijna 3 weken naar onder meer Oostenrijk, Hongarije en Italië. Stapels boeken gaan mee en stapels kleding uiteraard (want ik ben een vrouw …) en 5 potten zonnebrandcrème met hele hoge faktor. En nu … nu ga ik nog even verder werken aan een nieuw schilderij. Even die heerlijke geur van terpentine inademen, mmm. Prettige vakantie en tot over een week of 4!!
Leuk artikel. Hoe zijn je ervaringen nu na enkele jaren?
Nog steeds positief. Sinds ik acupunctuur heb gedaan, heb ik vrijwel nooit meer erge gewrichtspijn gehad. Ik had dit najaar weer willen beginnen met 10 behandelingen maar ik heb nu gehoord dat prednison de positieve werking van de acupunctuur tegengaat? Ik wacht daarom tot begin komend jaar wanneer ik weer prednison-vrij ben.
hallo Janet, Acupunctuur heeft bij mij eierstokcysten weggehaald een keer (meetbaar op de echo voor en na) en mijn nikkelallergie ging er tijdelijk van weg. Ik vind het toch wel een dure aangelegenheid verder. Uiteraard wordt het (gedeeltelijk) vergoed als je je aanvullend verzekert, maar ja ook dat kost geld. Ik ging afgelopen week een totaalfactuur van de acupunctuur ophalen over mijn behandelingen daar in 2015 (beter laat dan nooit) i.v.m. mijn belastingaangifte. Best wel een gepeperde rekening weer! Garanties zijn er nooit van tevoren en een no-cure-no-pay-regeling is er ook niet. Ik ging voor een behandeling voor mijn maagpijn en mijn lage energieniveau. Beide dingen zijn niet opgelost in de 13 keer dat ik in 2015 bij de acupunctuur was. Dus ja: dan is het een kwestie van de balans opmaken. En verder zoeken. Die sleutel ligt gewoon ergens. Daaaaag Janet,
groetjes!