Terwijl ik morgenvroeg op vriendinnenweekend vertrek naar Londen en de koffer nog verre van gepakt is (nou ja gepakt wel, maar er zit niets in) toch nog een blog.
Afgelopen maandag heb ik mijn eerste acupunctuurbehandeling ondergaan. In het kader van ‘geen oordeel tot je het geprobeerd hebt’ en zelf actief blijven in het mogelijkerwijs onderdrukken van de ziekte, fietste ik naar het UMCG alwaar op het terrein de praktijk zich bevond. De mevrouw, zo uit China gekomen, wilde naar mijn tong kijken (geen idee waarom maar dat doen natuurgenezers ook graag, weet ik) en we hebben mijn ziekte besproken die ook in haar grote Chinese medische handboek werd genoemd. Ze is ook opgeleid in de Westerse geneeskunde dus ze bleek gelukkig wel enigszins bekend met auto-immuunziekten. (Is het trouwens puur Westers, die immuunziekten?)
Na de intake was het tijd voor de naalden. Die kwamen eerst onderin mijn nek en bovenaan in mijn rug. Ik geloof dat het er vijf waren. Ik moest tien minuten stil blijven zitten (oftewel ontspannen) maar dat lukte niet zo goed. Daarna mocht ik liggen (de naalden in mijn rug waren inmiddels wel verwijderd *lol*) en kwamen er andere naalden in mijn onderbenen, onderarmen, handen, buik en borst. Volgens mij heb ik daar wel 20 minuten mee gelegen. Een heel vreemde ervaring. Niet in de zin van je voelt iets maar meer: “Ik heb naalden in me en waarom?” Na die serie naalden was het klaar voor vandaag. Ze vertelde me dat ik behalve dat ik misschien wat moe zou zijn, verder helemaal niets van deze behandeling zou merken dus ook geen vooruitgang. Dat duurt wel enige tijd (acupunctuur bestaat meestal uit zo’n 10 behandelingen).
Nu ben ik helemaal vergeten te vertellen wat ze precies behandelt bij mij! Allereerst kan ze wel iets doen aan de gewrichtspijnen. Dat is zoiets waar het heel geschikt voor is. Ook wilde ze proberen het immuunsysteem weer in balans te brengen. Je zou kunnen zeggen dat het uit balans is bij een auto-immuunziekte. Het reageert of te fel of juist niet. Interessant vind ik dit want ik stel mezelf zo voor dat als ze dit daadwerkelijk in balans weet te brengen ik dan technisch gezien geen auto-immuunziekte meer heb en … ben genezen? We wachten het af.
Als laatste (en wat ik het liefst wil) wordt er nog iets geprobeerd met mijn longen. Dat schurende longblad over de long (pijnlijk) is natuurlijk wel een stuk beter geworden (en verbetert als het goed is nog steeds door alle sport) maar ik zou zo graag juist daar geen pijn meer voelen want dat is de enige pijn die mij bepaalde dingen kan verhinderen. Dat is de oorzaak van waarom het soms niet goed gaat. Maar zei ze, dat is nu juist ook het moeilijkste probleem want dat is geen onbalans van het lichaam maar dat is schade die is veroorzaakt door de ontstekingen. Haar mening: we proberen het, maar waarschijnlijk is het de sport die het echt beter kan maken. Volgende week heb ik weer een afspraak staan.