Inmiddels heb ik vandaag mijn derde acupunctuur-behandeling ondergaan. Ik begin langzaam maar zeker te wennen aan de naalden, maar toch doen die kleine prikjes soms best wel zeer. Gelukkig duurt dat niet lang en daarna mag ik lekker ontspannen rusten terwijl de naaldjes kennelijk hun werk doen. Na de eerste twee keer vroeg ze me al of ik ook moe was na afloop. Moe in de zin van slaperig, want daar hebben veel mensen last van. Ik niet. Tot vandaag dan, want ik fietste naar huis en had ineens zo’n zin om te slapen dat ik eerst een uurtje mijn bed in ben gedoken. Het was net of mijn hoofd opgevuld was met dons. Nu vraag ik me af, nu ik ineens net als zoveel mensen slaperig wordt, begint het dan te werken?
Ik kan natuurlijk ook naar mijn lichaam kijken om te zien of het werkt. Nou ja, dat is moeilijker dan gedacht. Het gaat namelijk de laatste tijd best wel heel erg goed en dat komt deels natuurlijk ook door het warmere weer en al het sporten dat ik doe. Ik word steeds een beetje fitter en slechte dagen (dagen waarop ik moe-er ben dan andere dagen) komen slechts maximaal 2x in de week voor. De rest van de dagen lijk ik flink te kunnen fietsen, wandelen, eten koken, zelfs schoonmaken, schrijven en … ringen maken. Daar ben ik ineens zo actief in dat het haast mijn nachtrust kost omdat ik als ik om half 11/11 uur nog aan een nieuwe ring begin, ik zo enthousiast ben dat ik die ook het liefst af wil maken. Voor je het weet is het dan ineens 12 uur!
Zoals ik al vertelde is het dus onduidelijk of ook de acupunctuur voor extra fitheid zorgt. Het ging er natuurlijk in de eerste plaats om het immuunsysteem in balans te krijgen en te zorgen dat ik geen gewrichtspijnen krijg. Met 3x in de week 2,5mg prednison en 4x p.w. 5mg prednison heb ik nog steeds geen last van zere knieën. Veelbelovend dus:-)
Volgende keer zal ik wat meer schrijven over mijn eerste pogingen om weer een kleine baan te krijgen of freelance schrijfwerk te gaan doen.
Geef een antwoord