“Reality continues to ruin my life.” / “De realiteit blijft mijn leven maar verpesten.” Wat een fantastische uitspraak van striptekenaar Bill Watterson. Komt ons dat allemaal soms niet heel bekend voor? Mijn (dag)dromen en fantasieën over hoe ik graag mijn leven zou willen hebben zijn vaak heel anders dan de dagelijkse realiteit van mijn leven.
Gisteren begon ik te lezen in “De helende kracht van acceptatie” van Annemarie Postma. Ik heb in mijn eigen boek ook geschreven over acceptatie (en overgave), maar ik blijf het een lastig onderwerp vinden. Het eerste inleidende hoofdstuk, of eigenlijk was het nog niet eens een hoofdstuk, riep bij mij al enorm veel weerstand op. Grappig, want in mijn boek probeerde ik er juist voor te zorgen dat mijn lezers hun eventuele weerstand kwijt zouden raken als ik ze aan het denken zette over acceptatie!
Annemarie schrijft: “Overgave betekent dat de zogenaamde controle over gebeurtenissen wordt losgelaten. Het heeft te maken met het onthechten van je vooringenomen gedachtes en ideeën over hoe je leven zou moeten zijn. Het heeft ook alles te maken met stoppen jouw wil aan de realiteit op te dringen … als je denkt dat er momenteel van alles ‘mis’ is met je leven, dan is dat niets meer dan een illusie van je geest. In werkelijkheid verkeer je momenteel precies in de juiste omstandigheden, heb je exact de juiste relatie, de perfecte gezondheid en bijvoorbeeld het volmaakte gewicht, zelfs als jij er zelf niet zo over denkt … wat goed voor je is, is meestal precies datgene wat er in het nu plaatsvindt en bestaat.”
En op dat moment was ik eigenlijk wel klaar met het lezen van dit boek. Ik was er zat van … De gedachte dat dit – mijn leven zoals het nu is – goed is zoals het is, leek me echt te belachelijk voor woorden: ik ben voortdurend doodmoe met veel pijn (ik kan niet tegen deze vreselijke kou, mijn longen doen echt veel pijn), mijn rekening is leeg, mijn inkomsten lijken wel nul te zijn na alle aftrek en verrekening, ik voel me alleen (ik wil een man en kinderen) en ik heb geen geld om nu een paar weken te gaan overwinteren in Spanje, terwijl ik niets liever wil dan dat. Acceptatie? Echt niet … ik ben zo niet tevreden en ik word zo niet tevreden!!! Ik gooide het boek aan de kant en besloot te gaan slapen (het was inmiddels ook bijna 12 uur dus veel langer had ik sowieso niet door mogen lezen).
Vanochtend zat ik wat artikelen te lezen op de site van de Daily Mail (een enorme roddelkrant uit G.B.) en daar stuitte ik op een verhaal van een echtpaar dat 17 jaar lang had geprobeerd op allerlei manieren een kind te krijgen en zij was eindelijk vorig jaar, zomaar, als een wonder, zwanger geworden. Ze hadden een zoon gekregen maar het jongetje werd toen hij 4 weken was spontaan enorm ziek (darmen) en overleed 1 of 2 dagen later. Nu waren ze weer kinderloos en zo mogelijk nog verdrietiger, ook al koesterden ze de paar weken met hun zoon. Ik werd er verdrietig van. Was is het leven soms toch oneerlijk dacht ik. Dat las ik ook terug in de reacties op het artikel. Verschillende mensen reageerden dat het leven voor iedereen tegenslagen brengt, maar voor sommige mensen is het leven “downright cruel” – gewoonweg wreed. Dat is zo. En we kunnen er vaak niets aan doen. Het leven overkomt je grotendeels.
Ik moest weer terugdenken aan het boek dat ik aan de kant had gelegd en dat ik zeker weten vroeg of laat uit zou lezen – met frisse tegenzin of niet, dat maakt niet uit. Ik pakte het weer en kwam een aantal pagina’s later het volgende tegen: in je leven heb je twee keuzes, a & b.
A. Je kunt ongelukkig zijn in je leven vol problemen of
B. Gelukkig zijn in een leven vol problemen.
Aan jou de keus. En toen pas zag ik het punt wat Annemarie probeerde te maken in die inleiding. Het leven is een keus en bij de pakken neerzitten, treurig zijn, balen en depressiviteit gaan je niets verder helpen dan je gewoon te concentreren op het nu en de dingen die je leuk vindt, die je leven de moeite waard maken. Dus dat is wat ik nu ga doen!
Maar dat betekent niet dat ik nu vind dat ik de juiste gezondheid heb, of de juiste (geen)relatie, of het juiste bedrag op mijn rekening … 😉
Geef een antwoord